Say you love me

Hoofdstuk 30

Diana's point of view

Net voor de wekker schrik ik wakker van een vreselijke droom. Mijn gezicht is nat van de tranen. Ik droomde over Jonas die zei dat we beter uit elkaar gingen. Ik tril nog steeds als ik naar de badkamer ga om me klaar te maken voor school. Ik spring in de douche en probeer die verschrikkelijke droom te vergeten. Als ik er uit kom voel ik me al veel beter, alsof het water mijn angst heeft weggespoeld. Vandaag doe ik een roze skinny jeans aan met een simpel wit topje erboven. Ik loop naar beneden en eet vlug wat cornflakes terwijl ik mijn gsm check. Er verschijnt spontaan een glimlach op mijn gezicht als ik het berichtje van Jonas lees.

Goeiemorgen schoonheid <3

Ik voel dat ik begin te blozen. Ik stuur hem een berichtje terug:

Goeiemorgen knapperd haha <3

Een paar seconden later krijg ik een nieuw bericht, van Pieter.

Samen fietsen? X

Ik antwoord:

Is goed, ik ben bij jou binnen 10 minuten.

Ik drink de rest van mijn melk op en ga dan naar boven om mijn tanden te poetsen. Vandaag wordt het een leuke dag, ik voel het gewoon! Ik kijk al uit naar 'The fault in our stars'. Ik loop terug naar beneden en doe mijn All Stars aan. Het is warm genoeg buiten dus ik doe geen jas aan. Ik gooi mijn rugzak op mijn rug en haal mijn fiets uit de garage. Met mijn fiets aan de hand loop ik naar het huis van Pieter waar hij al klaar staat. Hij glimlacht vrolijk als hij me ziet.

"Heey!" Roep ik.

Hij rent op me af en geeft me een knuffel: "Ik ben zo blij dat het weer goed is tussen ons!"

Er verschijnt een glimlachje op mijn gezicht: "Ik ook."

We springen op de fiets en rijden samen naar school. Hij vertelt over vanalles en nog wat. Ik denk dat hij wel de grootste prater is van de hele wereld: zijn mond staat geen seconde stil. Maar ik vind het wel grappig om te horen dat hij zo enthousiast is.

Als we aankomen op school, stappen we allebei van onze fietsen en geeft Pieter me een knuffel: "Na school kom ik je ophalen, goed?"

"Perfect", antwoord ik. Hij werpt me dramatisch een kushandje en ik rol met mijn ogen. Wanneer ik mijn fiets in de fietsenstalling zet, gaat de bel en ik loop naar boven. We hebben wiskunde. Als ik op de eerste verdieping ben, tref ik Annabelle en Elliott zoenend aan. Als ze me ziet stopt ze met zoenen en komt ze naar mij: "Ga je nu mee naar de cinema?"

"Ja", antwoord ik, "met Pieter."

"Super!" Zegt ze enthousiast, "Dus het is weer goed tussen jullie?"

"Inderdaad", lach ik. We lopen samen de klas in en ik doe wat Jonas me gevraagd heeft: hem geen aandacht geven. Het is moeilijker dan ik dacht, want zijn witte hemd met opgerolde mouwen die hij vandaag aan heeft staat hem zo ontzettend goed. Diana, focus. Jonas start met lesgeven en iedereen wordt stil. Ik open mijn wiskundeschrift en neem notities van de les. Na een halfuurtje wordt er op de deur geklopt.

Een opvoeder duwt de deur open: "Kunnen meneer Stevens en Diana Peters even meekomen? De rest van de klas moet naar de studie."

De hele klas mompelt en fluistert en ik hoor Isa gniffelen. Waarom moet ik meekomen met die opvoeder samen met Jonas? Toch niet omdat... Ik voel dat ik in paniek raak. Het voelt alsof mijn keel wordt afgesnoerd en ik hap naar adem. Ik slenter naar buiten terwijl Jonas me volgt. De opvoeder leidt ons naar het kantoor van de directeur.

"Blijf hier wachten tot de directeur jullie binnenlaat", zegt de opvoeder en hij loopt weg.

Even weten we niet wat te zeggen maar dan zegt Jonas: "Laat mij het gesprek voeren daarbinnen, oké?"

Ik slik moeizaam: "Oké."

Jonas bijt op zijn nagels van de stress. Een paar minuutjes later gaat de deur open en ik zie de directeur in de deuropening staan: "Kom binnen."

We slenteren samen naar binnen en gaan op de zwarte stoelen zitten. De directeur schuift zonder iets te zeggen een paar papieren naar Jonas toe. Als ik er eens goed naar gekeken heb, zie ik dat het zijn lerarencontract is.

"Meneer Stevens, lees paragraaf 4 bij de regels", beveelt de directeur.

Jonas schraapt zijn keel en leest voor: "Ik ga ermee akkoord dat ik geen relatie met leerlingen mag aangaan, op welke manier dan ook. Als dit toch het geval is, accepteer ik dat het contract onmiddellijk afgelopen is."

Het is een tijdje stil, tot de directeur een foto naar Jonas toeschuift. Het is de foto waarop wij twee aan het zoenen zijn.

"Wat waren jullie hier aan het doen?" Vraagt de directeur streng.

"Het is echt niet wat u denk, meneer. Diana begreep iets niet uit de les, dus ze kwam naar mij na de les, maar toen struikelde omdat haar voet aan een bank bleef haken", antwoordt Jonas koel. Hij is wel goed in liegen vind ik, maar daar denkt de directeur anders over: "Ik geloof er niets van. Via een insider die liever geheim blijft heb ik vernomen dat jullie een relatie hebben met elkaar. En dat tolereren we niet op deze school."

Ik heb het hele gesprek nog niets moeten zeggen, en daar ben ik echt blij om, want ik weet niet of ik wel een woord over mijn lippen zou kunnen krijgen.

"Jullie hebben twee opties: oftewel neemt meneer Stevens ontslag, oftewel gaat Diana naar een andere school. Ik denk dat jullie dat samen wel overeen kunnen komen?" Zegt de directeur.

"Ja meneer", zeggen Jonas en ik in koor.

"Goed zo. Ik wil het ten laatste tegen maandag weten", zegt de directeur terwijl hij rechtsstaat als teken dat we kunnen vertrekken. Zonder ook maar één woord te zeggen lopen we uit het kantoor van de directeur. Als we op de speelplaats van de zesdes zijn gaat de bel. Voor ik naar geschiedenis loop zegt Jonas nog vlug: "Het komt allemaal wel goed."

Ik forceer een glimlach en loop verder naar de trappen. Jonas gaat naar de lerarenkamer. Ik ga naar het geschiedenislokaal en probeer alle starende blikken te ontwijken.

----

:O dramaaaaaa xD

Willen jullie voten of een comment achterlaten? Ik zie dat hoofdstuk 29 veel minder votes heeft dan 28.... :/

Bedankt aan diegene die voten :)