Cage My Spirit

Chapter Fourteen

"BUMALIK NA LANG kaya tayo bukas ng umaga?" tanong ko kay Maki, "Sarado ang flower shop ni Vixon."

Nandito kami sa Benavidez Street. Nasa pagitan ng Jiang Chinese Drug Store at 688 General Merchandise ang flower shop, lahat sila ay nasa ground floor ng building. Hindi nalalayo sa labahan ni Aling Puring. Malapit lang ito sa Bubble Wash Laundry Shop kaya minabuti naming lakarin ngayong kabilugan ng buwan.

"Tara na," yaya ni Maki, "Hindi maganda ang pakiramdam ko tungkol sa babala ni Aling Puring."

"Sir Maki?" tinitigan ko ang karatula ng flower shop, "Do you really think my soul is sleeping?"

"Sinaktan ako noon ng taong mahal ko," sabi ni Maki, "Kapag ang lalaki seryosong nagmahal, tapos ginago lang ng babae, gugunaw ang mundo niya. Ang sakit. Lalo na kasi ang malaki sinugal ko para sa kaniya."

Napangiti ako. "Lahat naman, babae o lalaki, kapag ginago ng mahal nila, gugunaw ang mundo. It's not exclusive for men alone, sir."

"I don't really give a damn about your equality shit," sabi ni Maki, "I'm talking about the real world. What happens when a man lost everything? Maybe she's right. Souls die, and souls sleep. Nasaktan ako noon. Pero natutong bumangon. Alam ko kung anong pinagdadaanan mo. Mayroon akong awtoridad na sabihin, Jaja, na gigising din ang kaluluwa mo."

"Yeah, but... I've never had a boyfriend before. So my heart was broken because of some stuff that is totally unrelated to love. You don't really understand what I feel."

"But I do."

"How?"

"We share the same body. And it tells me more than you will know. I don't just feel your hunger and thirst. I feel you at your lowest, Jaira..." he trailed off, "Madami akong gustong sabihin sa 'yo. Pero...gusto kong bumalik sa katawan ko. How should I tell you what my heart feels if I can't hold you?! You have no idea what I want to do with you right now. If my body is dreaming, then you are smiling in my sleep. Jaira matagal na kitang—" Pinutol ko ang sasabihin niya.

"Wag," awat ko, pinapakalma ang sarili kong puso, "Wag mong ituloy."

Well, he was getting out of hand. Something inside him was getting the best of him, urging him to open the box just how Pandora opened hers. Kailangan kong ipaalala sa kaniya na taboo. Taboo ang usaping feelings sa pagitan naming dalawa. I just simply wouldn't allow it because we relied to the same body.

"Why are you ignoring your heart?" nahihirapang tanong ni Maki, "Ito ba talaga ang gusto mo? Katahimikan?"

"Shut up, sir. Let's just go home."

"Stop fighting your heart less your soul will sleep forever."

"Don't assume that you know my heart! Because you don't! Wala akong pake kung gusto mo din akong ligawan tulad ni Rodrick, mga kargador at tindero sa Divisoria. Wala akong nararamdaman sa 'yo! Landlord lang kita!" singhal ko, "Katawan ko ito, kaya ako ang masusunod! Pag ayaw ko pag-usapan, tatahimik ka."

Tumigil ang mga tao sa paglalakad at tumingin sa akin. Tumaas ang kanilang kilay. Ang iba, niyapos ang bitbit na bag. Baka daw dukutin ito ng babaeng baliw na nagsasalita mag-isa.

"Fine!" sigaw ni Maki, "Your body, your rules. Then, I won't speak to you anymore."

Maglalakad na ako palayo kung hindi lang ako nasilaw ng head lights ng isang kotseng itim. Toyota Vios. Pumarada sa harap ko. Naningkit ang mata ko sa liwanag at agad din akong tumigil sa paglalakad.

Pinatay ng driver ang makina at saka bumaba. Ni-lock niya ng kotse. Inilawan ng poste ng ilaw ang lalaking bumaba sa sa kotse pati na din ang kasama niyang aso. Golden Retriever.