Cage My Spirit

Chapter Nineteen

GINANAP ANG CONCERT sa Sports Complex ng St. Lucia University dito sa Paco, Maynila. Mga madre ang nagpapatakbo ng management ng unibersidad.

Walang pintura ang limang building. Bare walls. May isang chapel at tatlong canteen. Maliit lang ang covered gym, at hindi kayang pasanin ang bilang ng mga taong dadalo.

Dito sa Sports Complex tinayo ang stage at nilagyan ng bubong. Open na open sa kalawakan ang concert ground at kung may sintunado na kakanta mamaya, may baon akong payong.

Sinakop ang tennis at basketball court para gawing concert ground. Nang dumating kami, madilim na. Naka-ayos na ang speakers, spotlights, at stage lights. Nagsisimula na ang pangatlong banda sa contest. Excited ang lahat dahil imbitado ang tatlong sikat na OPM bands. Ang mga kasalo sa contest ay expected na tumugtog ng sarili nilang komposisyon at pwede din naman revival scores.

Nakapalibot ang mga food stall sa Sports Complex. Pero bawal magbenta ng carbonated drinks at alcohol. Wholesome ang mga madre, sinisigurong matiwasay ang event.

Senior Highschool na si Coby at ang mga kabanda niya. Tinatawag nila ang kanilang banda na Black Cats. Huling year na nila 'to kaya gusto nilang manalo sa Battle of the Bands. Emosyonal sila kanina, dahil matapos ang highschool, magwawatak-watak na sila, pupunta sa iba't-ibang unibersidad.

"Inaanak," tawag ko kay Coby, "Galingan mo, ha? Kapag natalo ka, wala kang pamasko sa akin."

"Ninang Ja, balita ko sa Friday na ang lipad mo papuntang Korea? Doon ka ba maghahanap ng Oppa?"

"Sabi mo pa!" sabat ni Jenny, namaywang, "Nagpapractice magsalita ng Korean sa bahay. Di ko alam sinasabi niya. Minumura na ata ako. Kaasar!"

"Sigh..." reklamo ni Maki, "Sana matanggal na ang punseras para hindi ako makasama sa kabaliwan mo."

May sinasabi kayo, Sir Maki?!

"Wala!"

"Hahanap talaga ako ng Oppa!" sabi ko, "Bubuo kami ng Korean babies. Gusto ko triplets."

"Mga bakla naman 'yon," sabat ni Maki, "Retokado. Kinagwapo na nila ang sumayaw habang kumakanta?"

"Manahimik ka!" sigaw ko kay Maki.

Napapitlag si Jenny. "Totoo naman! Malay ko ba kung ano pinagsasabi mo. Baka iniinsulto mo na pala ako."

Tumawa si Ate Tess at Coby pati na din ang mga kamag-anak namin.

"Pupusta ako, mas marunong pa silang gumamit ng make-up kaysa sa 'yo. Kasi nga..." pangaasar ni Maki, "bakla."

"Shut up!"

"Oppa!" pang-aasar ni Maki, "Oppa! Oppa! Oopakan ko sila."

Pinisil ko ang braso ko—mahigpit na mahigpit.

"Aw!!!" daing ni Maki.

Lumapit ang mga kabanda ni Coby at tinawag na siya. Bitbit ang kaniyang electric guitar case, nagpaalam na ang inaanak ko at pumunta na sa backstage kasama ang mga kabanda. Tutugtugin nila ang personalized rendition ng mga hitsong ng My Chemical Romance. Iyon kasi ang inspirasyon nila kaya sumasakit ang ulo ni Ate Tess sa eyeliner at black clothes ni Coby.

Dumami pa ang mga taong dumating habang lumalalim ang gabi. Tumingin-tingin ako sa paligid, sinusuri ang mga tao.

"Hinahanap mo ba siya?" tanong sa akin ni Maki.

Bakit pa kaya siya sa akin nagtatanong kung alam naman niya ang sagot? Tinitiyak ko lang. Mukhang wala naman siya.

"Wag mong kakalimutan ang pangako mo sa akin," paalala ni Maki.