Lady Boss (Completed)

Chapter 29- Home

Sky

Hindi ako masyadong nakatulog. Nag-aalala ako kay Yuan.Papasok kaya siya? Kailangan naming mag-usap.

"Sky..." I heard a knock before Kuya enters.
"Nasaan ang Assistant mo?" He asked.
"Naka-leave. Why?"

"Kailan mo siya ituturn-over sa akin? Kailangan ko na siya."
Umupo si Kuya sa upuan na favorite upuan ni Yuan.
"Mawawalan ako ng assistant." Reklamo ko.
"Hire someone. Hindi pang-assistant ang knowledge ni Yuan. May Master's Degree yung tao. Huwag mong gawing assistant lang." Pangaral ni Kuya.
Alam ko, Kuya!!! Pero ang hirap humanap ng kasing galing niya.

"And besides kung sasagutin mo siya, mas mabuting wala siya sa team mo."
Alam ko, Kuya!!!
Tumango ako. "Kakausapin ko siya pagbalik niya."
"Good. Kailangan ko talaga ang tulong niya sa Finance Department." Sabi ni Kuya.
"Natutulog ka pa ba?" Sita niya.
Napapikit ako at padabog na sinarado ang laptop ko.

"Be prepared sa gagawin ni Tita Christine. Tatanggalan ko na ng allowance si Arabella."
Ngumisi si Kuya. "Ano na naman ang ginawa niya this time?"
Umiling ako. Ayaw kong magkwento at talagang sasabog ako sa galit ngayon.
"Next time ko na lang ikukwento."
"Okay. Magpa-advertise ka na for your assistant." Tumayo si Kuya at hinalikan ako sa noo.
"Thank you for what you did in this company." He said bago siya umalis.

Huminga ako ng malalim... Ang dami kong kailangang sabihin kay Yuan.

Let it go. Don't fight with it.

Tumunog ang phone ko. One email received from Yuan.

Ma'am Sky,

Please accept my resignation effective today. I will send my formal resignation letter to HR when I return to the office. I am willing to train your new assistant if it is needed. My apologies for the short notice.

Regards,
Yuan

Fucking shit...

I immediately dialed his number pero hindi niya sinasagot.
Dammit!...

I need someone to talk to... Mababaliw ako. I dialed Margaux's number.

"Yes, Boss."
"Saan ka?" Tanong ko.
"Nasa Country Club. Why?"
"Sabihin mo sa akin ang dahilan kung bakit ko tinutulungan pa si Arabella?"
Natawa si Margaux. "Dahil pinsan mo siya?"
"Hindi ko siya pinsan." Sigaw ko sa kanya na ikinatawa niya naman.
"Ano na naman ba ang ginawa ni Arabella?"

"Damn it... Si Yuan gusto ng magresign dahil sa lecheng si Arabella. She tried to drug Yuan's drink ng sundan ni Ara si Yuan sa isang bar."
Lalong tumawa si Margaux.
"Oh tapos?"
"Balak pa yatang gahasain ni Arabella si Yuan. Juice kuh... Nakakabwisit... Mabuti at nakita ni Dakota. Sa liit ni Arabella na iyon ha, nadala na niya ng parking lot si Yuan na walang malay."
Kinikilabutan ako sa tuwing maiisip ko.

"Naiuwi ba ni Arabella si Yuan?" Tanong ni Margaux.
"Hindi... pero ayaw ng pumasok ni Yuan." Nagreresign na nga, gusto kong idagdag.
"Hanap ka na lang ng ibang assistant. Ipromote mo as boyfriend si Yuan." Tukso niya.
"Isa ka pa. Sige na, bye."
Pinatayan ko ng call si Margaux.

Tinawagan ko ulit si Yuan pero hindi pa rin siya sumasagot. Hindi ka pwedeng magresign! Kinuha ko ang bag ko at phone. Habang palabas ako, tinawagan ko si Dakota.

"Grabe...an gaga." Reklamo niya.
"Saan nakatira si Yuan?"
Naghigab si Dakota..."Bakit?"
"He sent me a resignation letter..." Bigla akong naluha.
"He lives in BGC..." Sinabi ni Dakota ang name ng building.
"Penthouse. Yung birthday mo ang accesscode niya."
"Thank you, Koko." I murmured.
"Sky... Huwag mong pahirapan ang sarili mo. I will guarantee you that he is a good person."
"How did you know?" I challenged Dakota kahit alam ko sa sarili ko ang sasabihin ko kay Yuan mamaya.
"He is my friend, Sky. That story is for another time but he is my friend. And he is a good person."

I was a model.
Try mong i-google ang pangalan ko minsan.
Ganun talaga ang model. Minsan jologs. Tingnan mo si Dakota.

Napapikit ako habang pababa ang lift sa basement.

Hindi naman kalayuan ang Makati sa Taguig pero dahil sa traffic, inabot ako ng kulang isang oras. Lecheng traffic yan.

Dere-deretso akong pumasok sa building na akala mo dito talaga ako nakatira. I punch the access code sa penthouse and the lift immediately move. Kinakabahan ako na naiiyak na napapagod na kakaiwas... Tapusin mo ito Sky.

Sari-saring emotion na ang nararamdaman ko ng bumukas ang pintuan at lumabas ako sa lift.

"Who's that?" I heard Yuan's voice from the inside.
Sakop niya ang buong floor. There is just a sliding door that is currently open right now that seperates the foyer and the whole house.

Nakatayo ako sa tapat ng pintuan ng lumabas si Yuan na naka slacks, nakayapak at walang damit. Hindi pa nga nakabutton ang slacks niya. Magulo ang buhok at mukhang kakatapos pa lang maligo.

He looked surprise to see me standing at his door.
"Sky..." He don't know what to say.
And I don't know what to say either. I am a mixture of raw emotions in here so I just follow my heart for once and run towards him. I hugged him tight and cried on his bare chest.

I am so tired of running away from him and fighting this feelings. I am so tired and I wanted to rest on his arms. So he slowly hugged me and murmured my name and told me sweet things to calm me.

"What happened, babe?"
There's the endearment that I once heard from him.
"I'm just tired." I replied.
"Then rest in here... Come..."
Binitawan ako ni Yuan at tinuyo niya ang mga luha ko sa mukha. Hinila niya ako papasok sa kwarto niya.

"Magpahinga ka muna, Sky. Mukha kang hindi natulog." Sabi niya.
"I want to talk to you." Talagang hindi ako natulog... nag-aalala ako sa iyo eh.
"Pagkagising mo. Magpahinga ka muna." He looked uncertain. I slowly nod and went to his bed. Mukhang hindi niya pa naayos ang kama niya.

Hinubad ko ang sapatos ko at blazer.
"Feel at home, Sky." Iniwan ako ni Yuan na mag-isa sa kwarto niya. I take off my pants too and I comfortably lay on his bed. Nakatulog ako ng payapa na napapalibutan ng mga unan ni Yuan.

I feel like I am...home.