Schmaltz [Own Creation]

Part - 12 : I got too many questions when it comes to you!

Zawgyi

"အင္း အေပၚနည္းနည္းတိုးဦး..."

"ဒီနားလား..."

"အင္း ဟုတ္တယ္..."

ေက်နပ္သံျဖင့္ေျပာလာသည့္ နီေစြးေၾကာင့္ အေနာက္တြင္ ဆက္ေၾကာဆြဲေပးေနရာမွ Vincent ျပံဳးသည္။ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕တြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွ သူ႔ကိုေခါင္းလွန္ကာေမာ့ၾကည့္ေတာ့ သူ ဘာေျပာမလို႔လဲဆိုသည့္ မ်က္လံုးဝိုင္းမ်ားျဖင့္ နီေစြးကိုၾကည့္၏။

"မင္းက အရမ္းကို ေနတတ္လြန္းတယ္... ရၿပီ မလုပ္နဲ႔ေတာ့..."

နီေစြးေမာ့ၾကည့္ကာ မေက်နပ္သလို ေျပာကာ သူ ေပးပို႔ရမည့္ စာမူကို ျပန္ျပင္ေနေတာ့ အေညာင္းေျပေစရန္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးေနသည့္ လက္တို႔သည္ ရပ္တန္႔သြား၏။ သူ႔ေဘးနားေလးတြင္ ခံုတစ္လံုးဆြဲကာ ကပ္ထိုင္သည့္ Vincent ကို သူ မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းမ်ားမွ အာရံုမထားေသာ္လည္း ျမင္ေနရသည္။

သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ တစ္ေန႔တာေန႔ရက္တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္မႈက ထိုသို႔ပင္။ Vincent သည္ သူတို႔ကမ႓ာသို႔ေရာက္လာသည္က ရက္သတၱပတ္မွသည္ ့လအနည္းငယ္အျဖစ္သို႔ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။

စာေရးျခင္းကသူ၏ အဓိက ဝင္ေငြမဟုတ္သျဖင့္ နီေစြးသည္ Vincent ကို အသာေလး သူ႔အိမ္တြင္ တင္ေကြ်းထားႏိုင္သည္။ နီေစြး၏ အဓိက ဝင္ေငြက သူ႔ကို ပိုးေမြးသလို ေမြးထားသည့္ သူ႔အိမ္မွ။ မိဘပိုက္ဆံလက္ျဖန္႔ေတာင္းရံုပင္္မလိုေအာင္ လစဥ္သူ႔ဘဏ္အေကာင့္ထဲသို႔ အိမ္မွအလိုက္တသိ ေငြျဖည့္ေပးေလ့ရိွသည္။

ေနာက္ၿပီး Vincent ရိွေနျခင္းက သူ႔ကို ထမင္းမငတ္ေစ။ ထမင္းပင္ထခူး၍ ပ်င္းလြန္းသည့္ ရက္မ်ားတြင္ သူ ေခြေခါက္ေပေတကာ အိပ္စက္ေနသည့္ေနရက္တို႔ရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေန႔ရက္တို႔က Vincent ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ကုန္လြန္သြားေခ်သည္။

ယခင္က ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနသည့္ ေရခဲေသတၱာသည္ သားငါးႏွင့္ ဟင္းရြက္တို႔ျဖင့္ ျပည့္လာသလို ေခါက္ဆြဲေျခာက္မ်ားသာရိွတတ္ေသာ မီးဖိုအေပၚမွ ဘီရိုငယ္ထဲတြင္ အျခားေသာ အေျခာက္အျခမ္းတို႔ ရိွေနတတ္ၿပီ။