Schmaltz [Own Creation]

Part - 32 : All I can do is say I love you...

Zawgyi

နီေစြး ပါးစပ္တြင္ ေဘာပင္ကိုက္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သည္။ Utopia... ထိုေနရာတြင္ရိွသည့္ အရာရာတုိင္းက အျပစ္အနာအဆာမရိွ။ ပကတိၿငိမ္းခ်မ္းရာ ၿပီးျပည့္စံုျခင္းအတိၿပီးသည့္ေနရာ။ ထိုသို႔ပဲ စာအုပ္မ်ားက ေဖာ္ျပၾကသည္ေလ။ သူ႔ကို ေစ ေျပာခဲ့သည္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူ တစ္ခုခုကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္၍မရ။ သူပဲ ဥာဏ္တိမ္ေနလို႔လား။

"Vincent..."

သူ အျပင္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ အိမ္တြင္ Vincent ရိွမေန။ နီေစြးေၾကာင္အသြားရသည္။ အမ္ ဒီေကာင္ေလးဟာ အျပင္ထြက္ေလ့ရိွတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး သူက အခုလုိ ေပ်ာက္သြားရတာလဲ။

>>>>>Schmaltz<<<<<

"မင္း ဖုန္းမကိုင္ဘူးလား..."

ေစ မခိုးမခန္႔အျပံဳးႏွင့္ သူ႔ကို ရႈတည္တည္ၾကည့္ေနသည့္ ေကာင္ေလးကုိ ေမးေတာ့ ထိုေကာင္ေလးသည္ သူ႔ေရွ႕တြင္ ျမည္ေနသည့္ ဖုန္းကို ဥပကၡာျပဳကာ သူ႔ကုိ ၾကည့္၏။

"မင္းအေဖ... အာ မင္းေကာင္ေလး... မင္းမိန္းမ ငါ ဘယ္လုိေခၚရမွာလဲ..."

"အဲ့ဒါ ခင္ဗ်ားအလုပ္မဟုတ္ပါဘူး..."

ေစ သူ႔ေရွ႕တြင္ တည္တင္းေနသည့္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေကာင္ေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး သူ ဟက္ခနဲရယ္ကာ အေရွ႕မွ ေကာ္ဖီခြက္ကိုသာ ေကာက္ကိုင္သည္။ ဘယ္သူက ထင္မွာလဲ ထိုေကာင္ေလးက အလ်င္သူ႔ကို ဆက္သြယ္လာလိမ့္မည္ဟု။ မထင္ထားသည့္ ဇာတ္ကြက္မ်ားကို သူ ႏွစ္သက္သည္။ Plot Twist ဆုိတာေတြက ဝတၳဳတစ္ပုဒ္မွာ အေကာင္းဆံုးအခန္းေတြေလေနာ္။

"ထားပါေတာ့ ငါတုိ႔ေတြ႔ရတဲ့ အေၾကာင္းကိုပဲ အရင္ေျပာရေအာင္..."

"ခင္ဗ်ားအလုပ္မဟုတ္တာေတြကို ဝင္မပါပါနဲ႔..."

"မင္းက ငါတုိ႔ေလာကသားမွ မဟုတ္တာ..."

ေစ့ စကားေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာသည္ ေဒါသေရာင္ျဖင့္ နီျမန္းလာသည္။ သူ ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးျဖင့္...

"နီေစြးက ဒါေတြသိၿပီးသားလား..."

Vincent ၏ မ်က္ႏွာထက္ရိွ အနီေရာင္သည္ အျဖဴေရာင္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့ ေစ ခပ္တိုးတုိးရယ္ကာ သူ႔ေရွ႕မွ ေကာ္ဖီခြက္အျဖဴေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အသာအုပ္ကိုင္၏။ ထို႔ေနာက္မွ ျဖဴဆုတ္ေနသည့္ Vincent ၏ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး...