"Bak oğul, benim hiç karım olmadı, sevdim kavuşamadım, başkasını da istemedim.
Karına kızmadan önce anlamaya çalış, onun yerine koy kendini. Sen ne kadarına razıysan o kadarını iste ondan. Ha ben erkeğim o kadın diyeceksen, onca memleketi boşa gezm...
Merhabalar, Final bölümünü dün akşam yayımladım nihayet, Leyla bitti. Bakmak isterseniz yeni hikayenin tanıtım bölümü de yayımlamıştım. KÜL VE KOR isimli hikayeme profilimden ulaşabilirsiniz.❤️❤️❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayşe.. Berat.. Zühre..
Kimse çöl olmayı istemezdi elbette.. üçü de kendilerince bahar, bahçe, gülistan olmayı hayal ettiler masumca. Ne ara masumiyet kayboldu? İlk taşı kim attı? Kim vuran, kim vurulan oldu?
Bu üç kişiden, en çok hangisi yandı?
Kimin kolları kırıldı? Kime kanat hediye edildi?
Neden diyemeyiz artık, her şey yaşandı ve bitti.
Bazen yenilgiyi kabul etmek gerekir.
Düşmek.. yeniden ayağa kalkmak, inadına yaşamak, hayata kafa tutmak ama vazgeçmemek.
Belki de vazgeçmek..
Sil baştan başlamak..
"Sevmek diye bir şey yokmuş" diyenlerin hikayesi.
Sevmekten vazgeçmeyen bir hayalperestin hikayesi.
Vazgeçmiş bir kadın, umutsuz bir aşık, yazgı, kader, karma ve daha nicesi..siz ne derseniz artık, gerisi size kalmış.
Yaşanmış bir hayattan ilham alınarak kurgulanmıştır.
