1. LXII - Pasko

15 0 0
                                    

Parang kailan lang ang huling sumapit.

Muli ang pasko ay papalapit.

Upang mag hatid ulit ng kaligayahan.

At makapagpalaganap ng kasiyahan.


Mga maliliwanag na ngiti sa bawat isa.

Hindi ito kanyang bayaran ng isang gintong prosa.

Dahil ito ay mula sa kanilang puso. 

At kailan man hindi ito mag lalaho. 


Mga ayaw, alitan ng mga kapit bahay na mag kakatabi. 

Ngunit handa nila itong isang tabi.

Para lang sa natatanging pandiriwang. 

Na kahit sino walang makakahadlang. 


Ngunit wag Sana natin kalimutan. 

At bukod tangi nantin siyang pasalamatan.

Siyang makapangyarihan na may kapal. 

Si jesus Christ na diyos sa atin nag mamahal.

Talaang TulaWhere stories live. Discover now