51.Bölüm Hazal

8K 823 92
                                    

Hazal , saatin kaç olduğunu önemsemedi Dilan'ın kapısını dahi çalmadan odaya pat diye  girdi.
Yatağın içinde kitap okuyan kızın kendisini farketmesi için hafifçe öksürdü.

Dilan karşındaki kızı baştan aşağı inceleyerek baktı.
Dün akşam onunla değişik değişik konuşup giden kızın bugün neden odasında daldığını anlamaya çalışıyordu . .
Hazal ve Bilal arasındaki elektriğin farkındaydı ama aşk konusunda kendisi acemiyken onlara nasıl yardım edeceğini bilmiyordu.

O yüzden istemesede bu işlerden gram anlamasa bile bir şekilde iki şaşkının arasında aracı olması gerektiğini artık daha iyi anladı.
Hayatı boyunca olmadığı kadar anlayışlı olmaya çalışarak yüzüne tatlı  bir gülümseme takındı.

"Günaydın gelin hanım , kahvaltıyı benimle mi yapmaya karar verdin ?"

Hazal hala tuttuğu kapı kolunu bırakıp bir adım ileri attıp odaya girdi.
Arkasındaki kapı açık kalırken kız bunu farketmeden çekinerek Dilan'a doğru yürüdü.

Aklındakileri nasıl dile dökeceğini düşünürken bir yandan da sabah Bilal ile yaşadığı enteresan karşılaşmayı hala  aklından çıkarmaya çalışıyordu.

Genç kız kıvranırken Dilan kaşlarını çatarak sert bir ses tonu ile konuşmaya başladı.

"Sabah sabah seni benim kapıma getiren sebebi anlatacak mısın ? Yoksa uyur gezer olduğun için mi buradasın! Gerçi üzerinde pijamanda  yok giyinmişsin ama ! "

"Ben şey aslında .. Yani benim bu konuda yardım alacağım kimse yok . Sen doktor olduğun için sana geldim .
Yani demek istiyorum ki biliyorsun biz abinle birbirimizi severek evlenmedik ! Abin biraz değişik biri !" Dedi.

Bilal kardeşine  öğleden sonra doktora gideceklerini söylemek için kapısına geldiğinde içeriden gelen Hazal'ın sesi ile aralık kapının önünde durdu.
Baş belasının sabah sabah ne işler karıştırdığını öğrenmek için sabırla bekledi.

Hazal ise konuya nereden gireceğini düşünürken Dilan'ın meraklı haline kapılıp konuşmaya başladı.
"Hazal ne oldu yardım edebileceğim bir şey mi ?"
"Hani sen doktorluk okumuşsun ya az buçuk bilirsin değil mi ?"

"İnan ne dediğini , ne hakkında konuştuğunu hiç anlamıyorum. Doktor olmamım abim ve seninle ne alakası var ? " deyince Hazal , Dilan'ın yatağına bir adım daha yaklaştı.

"Ben ,abinle evlenirken onun normal olmadığını kabul ederek evlendim ama bir şartım vardı."

"Ha sen normalsin bir abim normal değil öyle mi ?"

Hazal ayağının ucunu hafif yere vurdu.
"Öyle manada demek istemiyorum. Akıl konusunda bir eksiği yok çok şükür . Of ben başka bir şey diyordum. Zaten anlatması zor biraz sessiz olsanda ben söylesem sonra sen bana nasıl yardım edebilirsin düşünsen ." Deyince Dilan sesli güldü.

"Sen benden yardım istediğine emin misin ya ! Ben neredeyse her gün hastaneye gidip destek alıyorum falan ya hani . "

Hazal yatağa iyice yaklaştı .
"O kadar okulu boşuna okumamışsındır canım . Çocuk nasıl yapılır bilirsin !"

Dilan duydukları ile hepten kahkahalar ile gülerken Hazal'ın yüzüne hafif bir pembelik yayıldı.

"Gülme öyle anladığın manada çocuk yapmayı bende biliyorum."

"Bak sen ?" Diyen onunla alay edip gülen kıza kaşlarını çattı.

"Dilan abin benden pek hoşlanmıyor . Çocukda istemiyor ."
Genç kız ne konuştuklarını bir türlü anlamıyordu ama Hazal ile konuşmak ona iyi gelmişti.
Günler belki aylardır böyle güldüğü bir anı hatırlamaya çalıştı fakat bulamadı.
Ona neşe veren kızla biraz daha uğraşmak için bir soru sordu.
"Abimi seninle çocuk yapması konusunda ikna edeyim mi istiyorsun?"

Bir Uzun Yoldan Geldim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin