Juniors Decode: Navigate Atlantis [COMPLETED]

Chapter 18

CHAPTER 18

Eureka's POV

"GAZE UPON YOUR both sides and behold the wonderful ocean of North Atlantic!" Suzy proudly announced, as if she's a professional pilot assisting an air-tour for her own passengers.

Our helicopter is still on air, between the sapphire sea and cotton-like clouds. Habang nasa control si Suzy, si Neil naman na katabi niya ay nago-operate sa kaniyang iPad. Nakabase kasi kay Neil ang navigation namin.

Tahimik lang kami nila Ele at Genesis dito sa likod. Pasilip-silip lang kami sa bintana ng chopper, habang pinagpapantasyahan ang kagandahan ng Atlantic Ocean.

"Are we near yet?" Ele asked impatiently.

Agad naman itong dinugtungan ni Gen. "Puro dagat lang ang nakikita ko eh. Nasa'n na ba tayo?"

"We're quite near," Neil answered, glancing on his gadget. Zinoom-in niya pa ang screen ng kaniyang iPad at sinuri ang lokasyon na naka-flash doon. "Maybe, mga 10 kilometers na lang at makakapasok na tayo sa area ng Bermuda Triangle."

Tumango na lamang si Ele at 'di na nagsalita. Gano'n din si Genesis. Dahil pinagigitnaan nila akong dalawa, nahihiya akong umimik, kaya naman nanatili akong tahimik.

The helicopter, keeping its moderate speed, steadily flying across the air. Napaka-smooth ng pagmamaneho ni Suzy ng chopper. Masasabi kong bihasang-bihasa nga siya sa paghawak ng kahit anong sasakyan. I'm just too proud that she's my friend.

A moment later, fog- thick fog- envelopes our entire surrounding. Halos mag-zero visibility dahil sa hamog na lumitaw na lang bigla. Bigla ko ring naramdaman ang lamig ng hangin.

"We're here," Neil announced.

Just then, the atmosphere inside this chopper suddenly went off. Everyone, including me, were stuck in silence as we watch how our helicopter enters the thick fog above the ocean level.

I don't know why, but I felt nervous. Narito na kami, sa area ng Bermuda Triangle. The Devil's Triangle, as what others call it.

Nakailang lunok ako dahil sobra talaga akong kinakabahan. Promise!

Sumilip ako nang bahagya sa bintana ng chopper. Bukod sa hamog at malawak na karagatan, wala na akong iba pang makita. We're surrounded by complete nothing but a thick fog and deep waves.

"I can't see anything ahead," Suzy said. Naniningkit pa ang mga mata niya habang sinasabi ang mga 'yon.

Maya-maya pa't napansin namin na biglang nabalisa si Neil habang siya'y pindot nang pindot sa kaniyang iPad.

"Shoot!" ani pa nito na animo'y may problemang nangyayari sa kaniyang hawak na gadget.

"Uy, bro, anong meron?" Kinalabit ni Gen si Neil upang tanungin iyon. "May problema ba?"

Bumuntong-hininga si Neil habang kunot-noong nakatitig sa screen ng kaniyang iPad.

"It's malfunctioning! Kainis! Nagi-glitch 'yung coordinates pati 'yung mismong location sign. Look." Pinakita sa'min ni Neil ang nangyayari kunong pagma-malfunction ng kaniyang iPad.

And he's right. 'Yung words and digits sa gilid ng screen na dapat ay nagi-inform ng coordinates ay nawawala-wala. Maging 'yung red dot na tumutukoy ng aming lokasyon ay kung sa'n-sa'n nagpa-pop up tapos bigla ulit magi-glitch. Tapos pati ang NEWS (north, east, south, west) na nagmimistulang compass sa screen ay kung saan-saan rin umiikot ang kamay nito.

"The system is ruined!" inis na sambit ni Neil at muling hinarap ang screen ng gadget niya.

Nakita ko ang biglang pagguhit ng kaba sa mukha ng mga club-mates ko. At kahit ako mismo, masasabi kong pati ako ay kabang-kaba na rin.