Juniors Decode: Navigate Atlantis [COMPLETED]

Chapter 22

CHAPTER 22

Eureka's POV

THE ABANDONED CITY welcomed the seven of us.

Nangungunang naglalakad sa'min si Mister Landers, sumunod naman kaming tatlong mga babae, at nasa likod namin ang ibang boys.

Mister Landers seems very very happy to behold the interior of Atlantis. Hindi matigil ang paglinga-linga ng ginoo sa kaliwa't kanan, tila'y manghang-mangha ito sa bawat bagay na kaniyang nakikita. Well, gano'n din naman ako. Pero masasabi ko, base sa ekspresyon sa mukha ni Mister Landers, na siya ang pinaka nage-enjoy sa'ming pito.

After we crossed the bridge that connects the entrance to the layers of the city, we begun roaming our eyes all over the huge old structures that were built in the area.

The very first thing that I notice are those antique style houses. Gawa sa purong mga bato ang mga 'yon. Makaluma ang disenyo, 'gaya nung mga bahay sa napapanood kong movie tungkol sa ancient Greece. Kada bahay ay nakahelera ito by block, at kada pagitan ng bawat block ay may nakalaan na space para sa daanan o kalsada ng syudad.

Tahimik ang kabuuan ng lugar. Expected na 'yon dahil nga'y abandonado ang syudad na 'to. Nagpatuloy lang kami sa paglalakad, hanggang sa narating namin ang area ng syudad kung saan ay narito ang mga nagtataasang mga kabahayan at gusali. Muli, pinagpatuloy namin ang pagtahak sa malawak na syudad, hanggang sa narating namin ang parte kung sa'n nagkalat ang mga kakaibang "work of art".

In this open field, pillars and statues of ancient MYTHICAL gods and goddesses were displayed at every directions. May mga gusali at nakaukit dito ang mga iba't ibang simbolo na 'di ko maintindihan. Ang mga estatwa naman na nakatayo't nagkalat sa lugar ay mga sculptures ng mga kilalang diyos-diyosan. Kagaya nila Zeus (may hawak ng lightning bolt), Poseidon (may hawak ng Trident), Aphrodite (may hawak ng golden apple), at iba pang kilalang diyos ng Roman or Greek mythology.

Karamihan sa mga sculptures at pillars na narito ay may mga crack at ginagapangan na ng ligaw ng mga halaman. Mababakas na lumang-luma na nga ang mga ito at tuluyan nang napaglipasan ng panahon.

Bahagyang bumagal ang aming paglalakad habang pinagmamasdan namin itong mga sining na inukit gamit ang bato. I can't help but to be amazed how refined and precise are those molded sculptures and incised patterns on the pillars that were scattered around the area. Napaka-detailed ng mga 'to at halatang hango sa mahusay na kamay.

"Now, this is what I call masterpieces," sambit ni Suzy habang in-scan ng kaniyang mga mata ang paligid.

Kagaya ko ay halatang bilib siya sa mga sculptures at engraved pillars na nakapalibot sa'min. Actually, lahat naman kami'y bilib at nawiwindang sa mga sining na 'to. I mean, who wouldn't? It's too perfect to the eyes.

Ang tatlong boys, maging si Zharina at ang kaniyang tiyo ay hindi rin maitago ang pagkamangha. Para kaming nasa loob ng museum at prenteng tumitingin-tingin nitong mga obra-maestra na hinango sa bato. 

"Eureka," Ele suddenly called out my name.

Napalingon ako sa kaniya. Sinenyasan niya ako na lapitan ko raw siya, kaya naman, kahit hindi ko alam ang rason, agad akong naglakad palapit sa kaniya.

"Look at this," he said.

Tumayo ako sa tabi ni Ele, saka niya pinakita sa'kin ang isang 'di kalakihang pillar. Stand-alone lang ang pillar na 'to, medyo payat at halos twelve to fifteen feet lang ang taas. But what caught my eyes wasn't the pillar's structure, but the "engravings" that were written on this pillar's surface.