Mister Superstar ll Choi Yeonjun ✔️

MS-6

YUMI CHUA

“Napaka-duwag mo naman, parang ipis lang yan oh!”

Umirap naman siya bago ako sagutin.

“Whatever! Just kill that creature and get back to work!” Inis na sabi niya.

“Weeh... Si Choi Yeonjun, takot sa ipis. Hahaha!” Pang-aasar ko sa kaniya. Sinamaan niya naman ako ng tingin.

“Kikilos ka o babawasan ko ang sahod mo?” Pananakot niya. Agad naman akong ngumiti ng matamis sa kaniya at tumayo ng tuwid.

“Kikilos na po, boss!”

…

Napasalampak nalang ako sa sofa dahil sa sobrang pagod. Kakatapos ko lang maglinis at halos maubos ang lakas ko dahil doon, hingal na hingal ako at tumatagaktak ang pawis ko. Paano ba nagagawa ni Yeonjun na mabuhay sa ganitong klaseng lugar? Nagmukha na tong Spooky Mountain e.

Halos kalahating minuto ako doong nakasalampak at naisipan kong gawan ng almusal si boss. Siyempre, kailangan nating magpaka-bait. Tumayo na ako saka pumunta sa kusina, uminom muna ako ng tubig at naghugas ng kamay sa sink bago kumuha ng mga pagkain na pwedeng lutuin sa ref. Siguro naman hindi magagalit si Yeonjun kapag kumuha ako, para sa kaniya din naman to e.

“Ano to?” Naitanong ko nalang sa sarili ko dahil sa nakita kong laman ng ref niya.

Punong-puno yon ng beer, bote ng alak, juice, at tsitserya. Ni walang kahit na anong masustansiya sa loob non. Napabuntong hininga nalang ako saka sinarado ang ref.

Ang yaman-yaman, hindi man lang makapag-grocery.

Naghanap pa ako ng pwedeng mailuto sa loob ng kusina niya, hinalungkat ko ang lahat ng cabinet niya pero wala akong nakita.

Napapikit muna ako bago napag-pasiyahan na mag-grocery. Gagamitin ko nalang ang perang iniwan sa akin ni ate, pababayaran ko nalang kay Yeonjun mamaya pag-gising niya.

Kinuha ko yung bag ko at kinuha doon ang salamin ko, chineck ko muna kung anong itsura ko at nang makita kong losyang na ako ay nag-retouch ako. Pagkatapos non ay lumabas na ako ng unit niya.

Pumunta ako sa pinakamalapit na mall at doon nag-grocery. Nang mabili ko na ang mga dapat bilhin ay bumalik na din ako agad.

“Good morning, Ms. Tania.” Nakangiting bati sa akin ni manong guard.

“Ah, ako po si Yumi, kakambal po ako ni ate Tania. Nagtatrabaho po ako kay boss Yeonjun bilang personal assistant niya. Sorry po kung hindi ko kayo nakorek nakaraan.” Paghingi ko ng paumanhin sa kaniya.

Mukhang nagulat naman siya pero di naglaon ay ngumiti din naman siya agad.

“Ah, ganon po ba? Good morning po Ms. Yumi. Kaya pala nagtaka ako kung bakit nag-iba ang kulay ng buhok niyo.”

“Pasensiya na po talaga.”

“Wala po yun. Gusto niyo pong tulungan ko kayo? Mukhang mabigat ang mga dala niyo.”

Agad naman akong umiling.

“Wag na po, kayang-kaya ko na to. Sige na po, aakyat na ako. Baka hinahanap na ako ni Yeonjun— este, ni boss.” Pagpapaalam ko.