Mister Superstar ll Choi Yeonjun ✔️

MS-34

YUMI CHUA

Napa-salampak nalang ako sa sofa sa bahay dahil sa pagod. Kinuha ko ang listahan sa bag ko kung saan naka-sulat ang mga trabahong pwede kong pasukan. Sampu lahat nang yon at lahat ay may naka-markang ekis sa gilid, ibig sabihin ay hindi ako tinanggap. Nilukot ko yon saka tinapon nalang basta kung saan.

Dalawang buwan na akong nag-hahanap ng trabaho pero hanggang ngayon wala pa ding tumatanggap sa akin. Napapagod na ako. Ano bang kulang sa akin? Nakapag-tapos naman na ako, sa mataas na paaralan pa nga. Nagkaroon na din ko ng experience kahit papaano dahil sa pagta-trabaho kay Yeonjun, may itsura naman ako kung yun ang hinahanap nil at sexy din, pero bakit ayaw pa din nila sa akin? Konti nalang talaga papasukin ko na ang pagiging prostitute. Nababanas na ako sa mga kumpanyang yan.

Balik na naman ako sa klase ng buhay ko na umaasa na naman kay ate. Naubos na kasi ang perang sinahod ko kay Yeonjun noong nakaraang linggo kaya todo kayod talaga ako pero kait anong kayod ko, wala pang nangyayari.

Hiyang-hiya na nga ako kay ate. Siya na naman ang nagta-trabaho para sa aming dalawa, buntis pa siya. Pakiramdam ko tuloy napaka-wala kong silbing kapatid.

Napabuntong hininga nalang ako saka ipinikit ang mga mata. Ano nang mangyayari sa buhay ko nito? Mamalimos nalang kaya ako?

Naidilat ko ang mga mata dahil naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa. Kinuha ko yun at nakita ko agad ang pangalan ni Yeonjun. Agad kong sinagot ang tawag niya.

“Hello?” Pilit kong binubuhay ang boses ko.

“How's my queen?” Aniya. Parang kiniliti naman ang puso ko dahil doon.

Dalawang buwan na din nang mag-simula siyang ligawan ako at hanggang ngayon nasa state pa din kami ng ligawan. Hindi ko pa siya sinasagot hindi naman dahil sa hindi ko siya gusto, sa totoo nga ay gusto ko na siya. Sa dalawang buwan niya kasing panliligaw sa akin, ginagawa niya ang lahat ng paraan para pasiyahin ako at guatuhin siya. At charan! Nahulog na nga ako sa kaniya.

Pero kahit ganon, sadyang hindi pa talaga ako handa, pakiramdam ko kasi marami pa akong kailangang gawin sa buhay ko bago siya sagutin.

Tulad ngayon, wala pa akong trabaho. Nahihiya naman ako sa kaniya, siya dakilang superstar samantalang ako ni kahit janitor ay ayaw tanggapin. Kailangan ko munag pausarin ang buhay ko bago maging kami, kailangan ko munang tulungan si ate.

Tumikhim ako para pigilin ang kilig na nararamdaman ko.

“Ito, ayos lang naman.” Sabi ko habang sumusupil ang ngiti sa labi.

“How's the job that you are applying for?”

“Paano mo nalaman na naga-apply ako?”

“You forgot that your sister is my manager and were friends. She told me earlier that you are applying for a job... again.” Aniya. “Yumi, I said stop finding a job, be my PA instead. Nahihirapan ka lang at ayaw ko non.” Narinug ko ang pagbuntong-hininga niya. “Babe, please, alam kong nahihirapan ka na so you should stop it. Maybe, being my PA and me as you're boss are destined.”

“Destined mo mukha mo.” Umirap pa ako. “Basta, ayokong tanggapin ang pagiging PA mo. Alam mo namang ayaw na ayaw kong ina-asa ang sarili ko sa ibang tao di ba? Boss, kaya ko ang sarili ko kaya wag kang mag-alala. Mag-tiwala ka kang sa akin baka nga magulat ka nalang isang araw may trabaho na ako, sa isang malaking kumpanya pa.” Pagma-mayabang ko sa kaniya kahit na alam kong baka hindi mangyari yon.