Mister Superstar ll Choi Yeonjun ✔️

MS-30

YUMI CHUA

Lumabas na siya ng kotse samantalang ako naman ay naiwan sa loob para ayusin ang mga gamit ko. Jusme naman kasi, Patrick! Hanggang ngayon napaka-pakialamero pa din. Yang ex ko na yan, nakakagigil.

Kung nagtataka man kayo kung bakit pa din kami mag-kasama ngayon, ganto yon...

FLASHBACK

“Patrick...” Naibulong ko nalang habang nakatingin sa gwapo niyang mukha.

Ang mukhang kinahumalingan ko noon. Ang mukhang sumira sa buhay ko. Ang mukhang napaka-gwapo na halos perpekto. Ang perpektong mga mata, ang perpektong ilong, ang kaniyang natural na mapupula at manipis na labi. Ang kaniyang kilay na makapal at ang pinaka-nagustuhan ko, ang kaniyang mga pilikmata na akala mo laging naka-mascara.

Pero sa kagwapuhan niya ding yan ako nag-hirap, nasaktan at naging miserable. Na ang akala mong inosente mukha, may itinatago palang ka-demonyohan.

Nakangiti pa sa akin ang siraulo. Akala niya naman maiinlab ulit ako sa ngiti niyang yan!

“Hi,” Bati niya saka naglakad papunta sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay.

Hi mo pwet mo.

“Ikaw ba yung tinuturo sa akin ng sungking delivery boy na yon?” Tanong ko sa kaniya habang sinasabayan ang mga titig niya.

Hindi tulad dati, kapag nariyan siya sa tabi ko naghuhurumintado na agad ang puso ko sa kilig at saya, ngayon, ang lakas ng kabog ng puso ko dahil sa mga bagay na gusto kong gawin sa kaniya. Gusto ko siyang sapukin pero pinipigilan ko ang sarili ko na wag gawin, after all, baka ipa-pulis niya pa ako.

Nang makarating na siya sa harap ko, tsaka niya lang ako sinagot.

“Oo, ako nga. Nice to see you again, Yumi.” Nawala bigla ang masaya niyang ngiti. Ang mga mata niya ay punong-puno ng kalungkutan at pagsisisi.

Pagsisisi para saan? Pagsisisi dahil ako ang naging girlfriend niya noon?

“Para sa akin, hindi nice na makita ka. Ano bang kailangan mo sa akin?”

Nagpamulsa siya saka huminga ng malalim bago magsalita.

“I'm sorry, Yumi. Humihingi ako ng tawad para sa lahat.” Tinitigan niya ako ng maigi sa mga mata.

Tinitigan ko naman siya pabalik, nakaawang ang labi niya habang ako naman ay nakakagat dahil sa pagpipigil ng emosyon.

“Bakit ngayon mo lang naisip na gawin yan? Naghintay ka pa talaga ng taon.” Sarkastikong sabi ko sa kaniya.

Umiwas siya ng tingin sa akin at yumuko.

“Hindi ko kasi alam kung paano pa kita haharapin dahil sa mga nagawa ko sayo. Kinailangan ko pang mag-ipong ng drum drum na lakas ng loob para makaharap ka ulit. At sorry dahil inabot yon ng taon.” Aniya.

Napakagat naman ako ng labi saka inalis ang tingin sa kaniya. Ibinaling ko nalang ang tingin ko sa mga bulaklak na nasa paligid at ang mga paru-parong nakadapo sa mga yon.

Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin. Gusto kong umiyak dahil bumabalik sa utak ko ang mga hindi magandang nangyari sa amin sa nakaraan. Ang ginawa niyang panloloko at ang pagpapaka-tanga ko para sa kaniya.