ခြန္းတို႔ နန္းေတာ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
မုန္းလည္း အခန္းျပန္သြားသည္
သကၠနဲ႔ သူရိန္ေရာက္လာျပီး သကၠက ငိုမဲ႔မဲ႔ေလး သူရိန္ကေတာ့ သကၠကို ပုခံုးေလးပုတ္ျပီး ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားရွာသည္
"ဘာျဖစ္တာလဲ အကိုေတာ္" ခြန္းအေမးေၾကာင့္ သကၠ မ်က္ရည္စကို အသာအယာသုတ္ရင္း
ခြန္းအေမးကို ဘာမွမေျပာဘဲ စာတစ္ေစာင္သာထိုးေပးျပီး သူရိန္ရင္ခြင္ထဲကို မ်က္ႏွာေလးအပ္ထားသည္
ခြန္းစာကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ျပန္လာရန္ အေရးၾကီးေၾကာင္းေခၚတဲ႔စာျဖစ္ေနသည္
ခြန္းသေဘာေပါက္သြားျပီး စာကို သကၠဆီျပန္ေပးလိုက္ကာ
"စာထဲမွာ ခြန္းအဂၢလို႔ေရးထားတာေလ ခြန္းသကၠလို႔ ေရးထားလို႔ ဘယ္သူေသသလို ငိုေနရတာလဲ" ခြန္း စိတ္တိုတုိနဲ႔ဘုေတာ လိုက္ေတာ့ သကၠစာကို တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္ျပီး သူရိန္ဘက္လွည့္ကာ
"ခေလးျပန္စရာမလိုေတာ့ဘူးကိုကို ေပ်ာ္လိုက္တာကိုကိုရယ္ ကိုကိုနဲ႔ မခြဲႏိူင္ဘူး" ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ အကိုေတာ္ေၾကာင့္ ခြန္းႏႈတ္ခမ္းမဲ႔လိုက္ျပီး
"အခန္းငွားေပးရမလား" ခြန္းတမင္ရြဲ႕ေျပာလိုက္မွန္းသိေပမဲ႔ သကၠက သူရိန္လက္ဆြဲကာ ခြန္းအခန္းထဲဝင္သြားသည္
ခြန္းအေနာက္ကေန
"ဟ ဘာလုပ္မလို႔လဲ ငါ့အခန္းေနာ္ မဝင္နဲ႔ ကို႔အခန္း ကိုျပန္ပါလား" ခြန္းအေရွ႕ကိုေျပးျပီး ကာရင္း အတင္းတြန္းထုတ္လႊတ္လိုက္သည္
သကၠကလည္း စပ္ျဖီးျဖီးလုပ္ေနျပီး
"သိပါတယ္ ဟိုညီမေတြကို ဝင္ေတြ႕မလို႔"
သကၠ ေျပာလိုက္စကားေၾကာင့္ ခြန္းလည္းသက္ျပင္းခ်လုိက္ရသည္
"ခြန္း"
"ကိုကို" နႏၵီ နဲ႔ နံ႕သာ ခြန္းဆီေျပးလာျပီးဖက္ကာ
"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ကိုကို တညလံုး စိတ္ပူေနတာ" ခြန္းနံ႕သာကို ျပံဳးျပလိုက္ျပီး
"စစ္သူၾကီးပါေနာ္ ေအးေဆးေပါ့" ခြန္းေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္
လာျပန္ျပီ စစ္သူၾကီး
နံ႕သာခြန္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးျပီး လက္ေမာင္းတဖက္ ဖက္ထားလိုက္သည္
YOU ARE READING
ခြန္းရဲ႕ မုန္း (Complete)
Mystery / Thrillerေရွးေရွးတုန္းက တိုင္းျပည္ႏွစ္ခုရဲ႕ ရန္ညိဳးမွသည္ အခ်စ္ဆီသို႔
