Monday

731 41 0
                                    

Glaiza's POV:

Monday, maaga akong nagising kahit sana gusto ko pang matulog. Kulang ang tulog ko kagabi dahil nga sa kaka-isip ko kung anong isusuot ko today. Syempre ayaw ko naman na maging under dressed or over dressed for that matter. Kagabi pa naka-ready ang isusuot kong damit at sapatos. I decided to wear a light blue button down shirt, tucked into a pair of dark blue jeans, brown italian shoes at brown belt. I glanced over the mirror to look at myself. I look dapper and cool my shoulder length hair, flowed freely down my shoulder. Once I liked how I looked, lumabas na ako ng aking kwarto and got to the garage. Binuksan ni Erning ang gate para sa akin. Minaniubra ko na ang pick-up truck ko at lumabas ng garahe. Tulad ng naka-gawian, kape lang ang laman ng tyan ko, parang naka-sanayan ko na ito kung kaya tuwing umaga, hindi na ako nagaalmusal talaga kahit na araw ng trabaho ko. 

Ngayong araw ang mga taohan ko lang ang nagpunta sa site para mag-trabaho, they can work with minimal supervision naman, dahil nga isang taon na din sila nagtatrabaho para sa akin. They can also call me naman anytime when they need to ask me about something they couldn't understand or perhaps kung mayroong kailangang karagdagang mga gamit sa paglalandscape. Ewan ko din kung bakit ako nagtyagang mag-punta araw-araw sa bahay nila Rhian when I could just ask my men to go to Rhian's house and do the work themselves. But I always showed up for unknown reasons, it was like an addiction I was addicted to seeing Rhian and her smile or her grace moving through the garden. She is the most graceful woman to ever plant flowers and other fauna if you know what I mean. 

I arrived at around 7 A.M. in front of Rhian's House, the gate was wide open merong isang red na ribbon ang nakatali sa pagitan ng gate. Busy si Rhian at ang mga kasamahan nya sa bahay, may additional din itong mga taohan na sa tingin ko ay para sa cafe na itinayo nya. Isang malaking karatola ang naka-paskil 'La Belle Sognare' in cursive, si Rhian ay naka-white na polo shirt at light blue skinny jeans at may nakatali sa bewang nya na blue apron. Ganun din ang ayos ng mga iba pang staff na ngayon ay naghahanda para sa pagbubukas ng cafe ni Rhian. Nakatingin lang ako dito sa kinatatayuan ko, habang nagreready na sila, nang makaramdam si Rhian na may naka-tingin sa kanya, lumingon ito sa gawi ko, my heart almost stopped as she looked at me and smiled. Oh my God Rhian, bakit ba kasi ang ganda mo girl! My mind berated me. As soon as maka-bawi na ako sa pagkaka-titig ko sa kanya, I smiled back at her and started to walk towards her. Nagpaalam ito sa mga taohan nya at naglakad rin siya papalapit sa akin. Her smile was making me want to melt there and then, Diyos na mahabagin kunin nyo na ho ako. My mind berated me yet again as I closed in on the few steps towards Rhian. 

"Glai! You came! Salamat!" She greeted me with a smile. 

"Para sayo, syempre darating ako, supportive ako eh." I said smiling at her. 

"Thank you for your support." She said smiling as she took my hand and pulled me to the rest of her team.

"May maitutulong ba ako Rhi?" I asked her.

"Wala, ok na. Magoopen na kami in a bit." She said smiling as she lead me to a seat.

"Maupo ka muna diyan." She said.

"Okay." I said to her.

She approached her team and sat them in the table where I was seated. She started to speak to her team composed of boys and girls. The girls like Rhian were wearing the same white polo shirt, light blue jeans and blue apron, naka-ponytail parang kay Rhian. The boys were wearing a light blue polo shirt, white pants and blue apron. Magaganda at Gwapo ang mga servers ni Rhian.

"Guys, this is it, mag-oopen na tayo in 5 minutes. I just need to remind everyone to always smile, kahit gaano kasama ang ugali ng mga customers natin, smile. Jason and Enrique, kayo ang magmaman ng beverage station, please don't forget exactly how the drinks are prepared. Raul at Khaycee kayo ang magmaman ng kitchen, wag kayong magrarush sa pagluluto. Cool lang. Andre, Rizzel, Paulo, Zarah, Jacob. Kayo ang magmaman sa dining area together with me, please smile your best smiles ever maliwanag ba?" Rhian said.

Time CapsuleWhere stories live. Discover now