BEY SERİSİ ~ TAMAMLANDI

DANIEL

"Anne... Anne yardımıma koş!"

Hadi ama ya kilo  almış  olmazdım. Yeni  yaş  günüme fazladan kilolarla giremezdim. Annem yine  ne var diye  söylenerek odama  girdi. Şu  sıralar  fazla nazli olsamda halimden gayet  memnundum. Anneme  fermuarımi kapat dediğimde söylendi.

"Seni hep deden şımartıyor, keşke  zamanında  babanın  sözünü  dinleseydim." Annem fermuarımı kapattında ona dönerek  yanaklarını  sıktım. Bugün  benim doğum  günümdü ve bugün  buraya Daniel  gelecek  ailemle  tanışacaktı. Önceden  tanışsalarda bu farklı  bir tanışmaydı.

"Annem bugün  yirmi oluyorum  ve bence sen yaşlılık  sendromuna giriyorsun yoksa biricik kızına sırf  mutlu diye kızmazsın..."

Annem  söylenirken  kapı  çalmış bense sevinçle  odamdan  çıkarak  kapiya  koşmuştum. Ben ulaşamadan kapıyı  hizmetili açtı  fakat  gelen kişi  Daniel  falan değildi. "Güzel  torunum neden  surat  asıyor bakalım..."  Dedemi görmemle neşem  yeniden  artmıştı. Dedemi yanına  giderek  yanağına  küçük  bir öpücük kondurarak koluna girdim.

"Dedecim Daniel  birazdan oradan  olurum dedi ama hala görünürlerde  yok."

"Bu adamı  doğum günü partine hiçbir  kız  arkadaşını çağırmayacak kadar çok mu seviyorsun?" Sorusuyla birlikte kızarırken kapı  zili imdadıma yetişmiş  bu defa koşarak kapıyı  ben açmıştım. Ve beklenen  muhteşem  adam... Arkamda dedem olduğu  için  sarilamadan hoş geldin demiştim Daniel arkasindan çıkardığı  çiçeği uzattığında dünyalar benim olmuştu.

"Zeynep  misafirimizi içeriye  davet et, pastayı  kapı eşiğinde  kesmeyeceğiz."

Gülümseyerek Daniel'i içeriye  davet  ettiğimde  dedem hoş  geldin  demiş  Daniel  ise elini uzatmıştı. Bende göz  işareti yaparak ona söylediğim şeyi  yapmasını  istedim. Daniel son anda kurtarak elinden öpmüştü. Salona  girdiğimizde babam ayağa  kalarak  hoş geldin diyerek  elini  uzatmıştı ki bizimki  abartarak babamın  elinide öpmeye  çalıştı. Ona yalnızca  dedemin elini öpüp  alına koy demiştim, Sıra  anneme gelince  yine eğilince elimle alnıma  vurdum fakat bu defa korktuğum  olmadı  yalnızca öpmüştü.

"Kızım  başka  bir  misafirimiz yoksa yemeğe  geçelim."  Daniel  burada evimde olacak bende eve kız  çağıracagim aklımi peynir  ekmekle  yemedim. Sırf  evde  kız olmasin diye kuzenlerimi dahi annemin çağırmasina izin  vermedim.

"Bütün  misafirlerimiz  geldiği  anneciğim  yemeğe  geçebiliriz."  Benim her şeyim yalnızca  Daniel'di. Beraber yemeğe  geçtiğimizde dedem ve babam aralarına aldığı Daniel'i sorgu yağmuruna tutular. Yemekten  sonra da bu böyle devam etmişti taki ışıklar  kapanıp  pastam gelene dek... Mumu söndürürken tek bir dileğim  vardı.

Işıklar  açılıp  pastalar ikram edilince  hediyeler gelmişti. Dedem ve babam yine pahali hediyeler  almıştı, annemin  hediyesi  zaten  üstümdeki elbiseydi. Daniel  de hediyesini uzattığında  kutuyu sevinçle  açtım.  Kolyeyi takmasini söylerken annem öksürmüş bende mecburen kendim  takarak  aldığım  en güzel  hediye demiştim ki  bu defa da babam  öksürdü.

Ben bir ara lavaboya gidip  geldiğimde salonda  Daniel  yoktu. Annem dedenle çalışma odasında dediğinde  odada bir şey unuttum diyerek  çalışma  odasina  gelerek kulağımi kapiya dayadim.