Season 1: Episode 8

11.1K 951 616
                                    

Madilim ang paligid. Tanging ilaw lang ng buwan, ng solar street lights, at ng bus ang nagsisilbing liwanag sa buong paligid.

Patuloy na lumakas ang pagtibok ng puso ko dahil sa kaba habang pinapapanood ang mga infected na kalampagin iyong bus. Kasabay ng paghampas nila ay ganoon rin ang nakakabinging paghagok nila. Ani mo silang mga mababangis na hayop. Gutom na gutom, sabik na sabik sa laman ng tao.

"Tulong!" Ate Athena continued yelling while freaking out, "Tulungan niyo kami!"

Napapikit ako.

Hindi ko maatim na pakinggan siya.

"Ano nang gagawin natin?" Kuya Nero began, muli kong iminulat ang mga mata ko. "We can't leave them there!"

"Hindi ko alam." Napapikit si Kuya Finn. Halatang naiinis, nagpakawala na lang siya ng malalim na buntong hininga.

"Fuck, Athena . . . I need to save her." Kuya Nero is about to cry, I can't fathom how petrified he is right now.

"We should leave." Came by Ate Alexis all of a sudden which reward her a combined confused and anxious gaze from us.

"Are you fucking serious?" Kuya Nero is fuming. Kitang-kita ko kung papaanong umigting ang kanyang panga.

"So, what are you suggesting?" Ate Alexis gave him a sharp gaze, "Risk our lives by saving them? Sorry pero hindi ko sasayangin ang buhay ko para lang sa kanila."

"The fuck with you, Alexis? Athena and Cheska are still there!" This time, Kuya Finn stabbed her with a furious eyes. "Nasa loob ng bus na 'yon ang dalawang kaibigan natin! Naiintindihan mo ba 'yang sinasabi mo?"

Ate Alexis only gave him a mocking as-if-I-care look. Which right away fueled the irritation of Kuya Finn.

"You are so protective of Athena before because she's your best friend." Kuya Finn furrowed his eyes as his jaw continue to tighten, "what's with you and your sudden antagonist version?"

"Best friend?" But Ate Alexis didn't care at all. She is still mocking Kuya Finn. "Best friend your face." Matapos ay tumingin siya kay Kuya Nero. Suprisingly, Kuya Nero tore his gaze away from her like a frightened kitten.

"Hindi ko talaga maintindihan kayong mga babae. Ang kumplikado niyo, tangina." Kuya Finn hissed.

"Snakes are more complicated, to be honest." Ate Alexis highlighted the first word of her sentence by giving Kuya Nero a weird look again.

Napailing na lang si Kuya Finn. Halatang hindi pa rin maintindihan si Ate Alexis. "Kahit ano pang sabihin mo. Kahit hindi ka pa tumulong, I am going to save them," he turned his gaze at Kuya Nero, "bro, are you with me?"

Kuya Nero only gave him a nod. He is intimidated, I can really sense it.

"I'll help too." I told them. Genuinely. This time, hindi na ako takot. I know, I have to be strong. Because if I won't, I'll die. And if I die, para ko na ring binigo si Tito Theo. I will never wish to do that.

"Are you fucking serious?"

Bumuntong hininga ako bago tumingin kay Kuya Finn. Hindi na ako na-iintimidate sa nakakunot niyang noo. I nod, "Opo."

"I am telling you." Pero hindi talaga siya kampante sa desisyon ko. Dinuro ako niya ako, "Kapag naging pabigat ka uli, hindi talaga ako magdadalawang isip na itulak ka sa mga infected na 'yan. Tangina, kayo kung alam mong hindi mo kaya, mag-back out ka na."

Kuya Nero is about to stop him when I only flash him a smile, "Sure, that's a deal."

Napangiti doon si Kuya Nero. Para bang proud na proud sa sinabi ko. Samantalang si Kuya Finn naman ay binigyan lang ako ng weird look. Halatang hindi niya inasahan ang sinabi ko.

Sa huli ay humugot na lang siya ng malalim na hininga, "Whatever."

"We need to plan first." Kuya Nero finally had the chance to intervene between us.

"Yeah. We need a plan, iyong sure ball. Iyong hindi pa-palpak."

Hinayaan ko lang silang mag-usap. Napadako ang tingin ko doon sa mga zombies. Ang karamihan sa kanila ay may basag na bungo, mabibilang lang sa kamay iyong may kutsilyo sa dibdib, palakol sa likod at matulis na bakal sa tiyan.

Lahat sila ay nakatingala.

Tila bang inaaninag ang liwanag ng ilaw na nanggagaling sa bus.

Pero halos mawalan talaga ako ng hangin sa aking mga baga nang biglang humarap sa amin iyong isang infected. Shit! Nakakanganga siya. Iyong ilong niya ay gumagalaw na para bang may inaamoy.

At nang ang tingin niya ay napako sa direksyon ko, nanlaki ang mga mata ko.

Fuck.

Here we go again . . .

But I was really shocked when all of a sudden, he turned his back and busy himself by immitating the other infected. Umakto uli siyang inaabot iyong bintana ng bus. Napakurap na lang ako habang painapanood siya.

What did just happened?

The fuck?

He ignored me?

Hindi nila ako makita?

Napukurap ako. Nanlaki ang mga mata ko sa biglang sumagi sa utak ko.

Wait!

Does this mean na mahina ang eye vision nila tuwing gabi? Hindi sila makakita kapag madilim na? So that explains the reason why their eyes are all white, iyong para bang may malaking katarata na nakaharang sa eyeballs nila!

"Kuya Nero . . ." Napalunok ako ng laway.

Kuya Nero and Kuya Finn turned their gaze at me. Their eyes are all asking for what I am about to say.

"I think, I already found their weakness." Napapakurap akong ibinaling ang tingin sa kanilang dalawa. "Hindi sila makakita sa dilim."

"What?" Hindi makapaniwalang bulalas ni Kuya Finn. "Paano ka naman nakasigurado?"

"Watch," I bit my lower lips, kahit na nag-he-hesitate ay tinuloy ko pa rin ang nasa isip ko.

"Motherfuckers! Nandito ako!" Malakas ang sigaw ko. Iyon ang dahilan kung bakit biglang natigilan ang mga infected. Lahat sila ay nagpalinga-linga sa paligid.

Halos sapakin na ako ni Kuya Finn sa bigla kong ginawa. Pero mabuti na lang at napigilan siya ni Kuya Nero. "Tanga ang puta! Anong kagaguhan 'yan?!"

I wince at him.

Then I point my fingers doon sa mga infected. "Look," the two of them did what they're told, "they are looking for us. Tignan niyo kung papaano sila magpalinga-linga. Hindi nila tayo makita. Hindi nila malaman kung nasaan tayo."

"What the fuck . . ." Hindi makapaniwalang sambit ni Kuya Nero.

"Wala silang laban sa dilim. Iyong liwanag lang talaga ng ilaw ang nagsisilbing buhay nila sa gabi." Still blinking, I run my tongue above my lower lips, "Kayang kaya natin silang labanan. Wala silang laban sa atin sa mga oras na ito."

The Last QuarantineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon