Jaeminlerin ilk dersi ne yazık ki Johnny Hoca ileydi. Jaemin kendisine de bulaşacağına emindi. Konuşmadığını sadece arkadaşları ile konuştuğunu biliyor ama inatla konuşması için zorluyordu ama Jaemin onu seviyordu çünkü kendisi zorlasa bile başka hocaların onu zorlamasına asla izin vermiyordu. Çünkü o durması gerektiği yeri biliyordu. Çocuğu insanların içinde asla rencide edici sözler söylemiyordu.
Çünkü Jaemin'i şarkı söylerken duymuştu bir kez. Çocuğun çok güzel bir sesi vardı. Johnny insanların bu sesten mahrum kalmasını istemiyordu aslında ve Jaemin'in de herhangi bir travması da yoktu. Sadece insanları sevmiyor ve konuşmuyordu. Johnny onun bir gün konuşacağına emindi.
İçeri girdiğin de selam verip oturmuştu. Sınıfla ilk defa tanışacaktı.
"Merhaba çocuklar. Ben yeni ingilizce öğretmeniniz Seo Johnny. Lütfen sınıfta sadece İngilizce konuşun. Yanlış olması önemli değil. Yeter ki konuşun." diyerek son cümlesini Jaemin'e bakıp söylemişti.
"Şimdi sırası ile tanışalım. Ben yeni öğrencilerimizi tanıyorum. Sizin de tanıştığınızı umuyorum bu yüzden onları geçeceğim." diyerek sırası ile öğrencileri ile tanıştı. Sınıfın birazı çok iyiyken birazı konuşmaya utanıyordu. Johnny hepsine gülümsedi tek tek. Çocukların yanlışları ile hep bireysel ilgilenecekti.
" Bugün benim sizinle ilk günüm olduğu için sadece tanışmak ve konuşmak istiyorum. Ne hakkında olduğu önemli değil. Kalkıp bir şeyler anlatmak isteyen var mı?" dedi sınıfa bakarak bir kaç kişi elini kaldırmıştı. Sonra herkes Yang'ın elini kaldırdığını görünce indirmişlerdi. Yeni arkadaşlarını merak ediyorlar ama konuşamıyorlardı. Hazır çocuk konuşmak istiyorken onu dinlemek en iyisiydi.
" Sanırım sınıf arkadaşların seni dinlemek istiyor Yang. Anlat bakalım ne anlatacaksın."
" Hocam, öncelikle okulumu özledim. Sonra buraya alışmak hem kolay hem zor. Ayrıca evime de birazcık uzak. Her sabah ölüyorum. Burayı hiç sevmedim. Yanlış anlamayın insanları değil tamam belki bazı insanları sevmiyorum ama okulu sevmedim. Bu arada sizinle de hiç konuşma fırsatı bulamadık. Siz nasılsınız, alıştınız mı?"
" Sorduğun için teşekkürler Yang. Ben iyiyim. Burası bana çok iyi geldi. Umarım size de öyle olur. Yeni arkadaşlar edindim, siz edindiniz mi? "
" Ya evet. Dedikodu bile yaptık hocam ne diyorsunuz? " dedi Yang yanında oturan Renjun'u bakarak. Johnny hocada bunu fark etmişti. Bu çocukların elbet bir gün arkadaş olacaklarına emindi.
" Çok sevindim bu duruma ama dedikodu kötüdür. Lütfen başka şeyler hakkında sohbet edin olur mu? "
" Umarım olur. " diyerek yerine oturdu Yang. Herkes ingilizcesini hayran kalmıştı. Herkesin ona baktığını fark edince güldü. "Uzun bir süre yurt dışında yaşadım. Bu yüzden ingilizce ve almancam çok iyi. Bir sıkıntınız olduğunda dil ile ilgili hepinize seve seve yardımcı olurum."
"Yang, lütfen İngilizce konuşalım." diyerek uyardı Johnny.
"Pardon, hocam."
"Evet, başka kim konuşmak ister?" dedi Johnny sınıfa bakarak. Renjun kolunu kaldırmıştı. Johnny bu sefer ona söz hakkı verdi.
"Hocam, sizce insanların sevmediği ot niye burnunun dibinde bitiyor?"
"Deyim bile biliyorsun demek Renjun? Belki ters çekim kuvvetindendir. Belki de sen sevmediğini sanıyorsundur."
"Ama hocam bir insan niye nefret ettiği yere gelir ki?"
"Mecbur kalmıştır." dedi Yang ona dönerek. "Başka çaresi olsaydı asla gelmezdi."
"Ay yazık o zaman." dedi Renjun ama Yang çok gıcık olmuştu. Bunun intikamını alırım dedi içinden.
Jaemin ise dinliyordu ki Johnny hocanın ilgisini çekti.
"Jaemin bu ne kadar güzel bir saç böyle? Sana çok yakışmış."
"Hocam teşekkür ediyormuş. Öyle söyledi." dedi Hae onunda yanında gülerek. Herkes onun bu cevabına güldü. Jaemin bile gülmüştü.
"Keşke kendisinden duysaydı bunu Hae."
"Olsun hocam. Ha ondan ha benden fark etmez."
"Haklısın. Evet sohbetimize geri dönelim. Lütfen herkes konuşsun."
Sonra bütün sınıf konuşmaya ve konuştukça açılmaya başlamıştı. Yeni öğretmenleri çok iyi bir eğiticiydi. Herkesi kendine hayran bırakmıştı.
