A Deal with Mr. Billionaire [ Billionaire Series #1 ]

CHAPTER 11

CHAPTER 11

BRIANNA

               MABIGAT ANG KATAWAN kong bumangon mula sa pagkakahiga. May pasok na kasi ako ngayon. Ilang oras pa lang ang tulog ko pero hindi naman ako pwedeng umangal.

Napasimangot ako dahil wala pa din Dereck sa tabi ko. Saan kaya natulog 'yon?

Antok na antok akong pumailalim sa shower at tamad na tamad na nagbihis. Buti na lang at tapos na ang buwanang dalaw ko.

Wala din ako sa sariling bumaba dala ang bag kong may mga personal na gamit. Inaantok pa rin ako kasi naman! Kung alam kong hindi siya uuwi edi sana hindi ko na lang siya hinintay!

"Good morning, Ma'am Brie." Bati sakin ng mga kasambahay. May pagkain na sa mesa at kakain na lang ang kailangan gawin.

Hindi pa rin ako sanay sa ganito. Mas sanay ako na ako lang yung naghahanda ng sarili kong pagkain.

"Good morning po. Si Dereck po ba hindi umuwi?" Tanong ko habang kumukuha ng itlog.

"Hindi po, Ma'am, e. Nakakapagtaka nga din po kasi nandito naman na kayo pero hindi pa din siya umuwi." Napayuko ako sa sinabi niya.

Binilisan ko na lang ang pagkain para makapasok na.

Nang natapos akong kumain at kinuha ko na agad ang bag ko nang magsalita si Mamng Cindy.

"Ma'am Brie, hindi po ba kayo magpapahatid? May driver po tayo ngayon na gising na." Napangiwi naman ako.

"Hindi na po, Manang. Weird naman po kasi waitress ako tapos may driver." Kumamot lang ito ng ulo kaya hindi ko na lang pinansin---

Anak ng! At may balak ka pang umuwi? Ang kapal ng mukha mo! Lumayas ka!

Gusto ko sanang isigaw ang mga 'yon kaso bahay niya nga pala ito.

"Brie," Walang emosyon ko siyang tinignan. "Where are you going?"

"Trabaho." Ewan ko ba pero mas lalong sumama ang timpla ko dahil nakita kong may pulang marka sa leeg niya.

Katulad ng akin noong unang beses na may nangyari samin.

"Why? You don't need to work. You'll have 10 million sa oras na ipagbuntis mo ang anak ko."

"Hindi ko kukunin yung pera. Sayo na lang, may trabaho naman ako." Nilagpasan ko siya pero maharot ang kamay niya dahil hinawakan ang braso ko.

"Ihahatid na kita."

"Wag na. Kaya ko naman mag-commute, mukhang napagod ka din kasi sa trabahong sinasabi mo." Umabante na ako pero nagsalita na naman ulit siya.

"I-uhm… I-I—"

"Nakakapagod palang hintayin ka." Dumiretsyo na ako palabas ng malaking bahay niya. Mabilis akong naglakad papunta sa may sakayan ng bus kaya nang may dumating na bus kung saan ang destinasyon ko ay mabilis akong sumakay.

Tahimik lang ako buong byahe papunta sa Restaurant. Hindi naman ito ang unang beses na tamad na tamad akong mag-trabaho pero feeling ko ito na ang pinakatamad. Pumapasok pa din ako dati kahit na may sakit ako pero ngayon kahit wala akong sakit tinatamad pa rin ang katawang lupa ko.

"Good morning, Brie!" Bati ni Paul. Mukhang masaya siya.

"Good morning din." Pumunta ako sa lockers room namin para ibaba ang bag ko at para na din makapag-simula na sa trabaho.

"Ayos ka lang? Mukhang masama pakiramdam mo, ah." Umiling lang ako.

Parang tinatamad akong pumasok mamaya sa bar kaso hindi naman pwede dahil kawawa yung kapalitan ko.