LIVING WITH 7 JERKS (On Going)

CHAPTER 50

LIVING WITH 7 JERKS

C H A P T E R 50

AMBER ROSS POV

Kinagabihan pinatawag na ako ni kuya Treyton para kumain ng hapunan, ayoko pa naman sanang makasabay si kuya Treyton sa pagkain pero wala akong choice dahil naiisang lanag kami ngayon. Naiinis pa din namin ako sa kanya.

Dahil wala naman din akong magagawa bumaba nalang din ako para kumain, nagugutom naman na din ako. Pagbaba ko dumiretso na agad ako sa dinning table, nandon naman na silanh lahat at mukhang ako nalang ang hinihintay. Tumabi naman ako kay Kuya Aziel. Katapat naman namin ang kambal syempre nasa gitna si kuya Treyton.

"Mabuti naman naisipan mo pang bumaba" tanong ni Kuya Treyton sakin. Pero hindi ko ito pinansin. Kumuha na ako ng pagkain at nilagay ko yon sa plato ko at nagsimula na akong kumain. Pero nagulat ako ng magsalita si Kuya Treyton

"How rude you are Amber! Did you already forgot about the etiquette in dinning table huh!" Galit na sabi sakin ni Kuya Treyton, kaya dali dali kong binaba ang hawak kong kobyertos at naupo ng maayos.

"Sorry" paghingi ko tawad sa kanila.

"Sorry! Yan ba ang natutunan mo sa pagtira mo sa bahay na yon!" panunumbat sakin ni kuya. Inis ko naman syang tiningnan bago ako tumayo.

"Hindi na pala ako kakain, busog na ako sa sermon mo" sabi ko sa kanya bago tumalikod at maglakad papalayo sa kanila pero nakakailang hakbang palang ako ng magsalita si Kuya Treyton.

"Ganyan ba ang tinuro namin sayo Amber? Ang maging bastos sa harap ng pagkain! Mabuti nalang at nilayo kana namin sa kanila no wonder sa kanila mo natutunan ang ganyang asal mo!" galit na sabi ni kuya Treyton sakin. Lumingon naman ako sa kanya at binigyan sya ng masamang tingin.
"Bakit kuya anong alam mo sa pinagsamahan namin? Meron ba,wala namana diba! Kung makapag judge ka naman samin akala mo kung sino kang perfect! Bakit kuya anong masama sa ginawa ko? At isa pa sinong tanga ang gugustuhing kumain habang sinesermonan sya?" inis na sagot ko sa kanya. Hindi kona talaga napigilan ang sarili kong hindi sya sagutin.

"See, Dyan ka magaling sa pagsagot sakin,bad influence talaga ang mga batang yon sayo" he said while staring at me.

"Wow naman kuya, kung makapanubat ka parang palagi kitang sinasagot, kung tutuusin ito palang ang unang beses na sinagot kita! Pasensya na ha, hindi kona kasi mapigilan ang pangingialam nyo sa buhay! Ang feeling nyo kasi bata pa din ako,kaya ganyan kayo sakin, look Kuya i grown up already I'm not like kind of Amber for the fast 8 years. I'm the matured Amber now kuya, kaya ko ng magdesiyon para sa sarili ko! At ang sinabi mong bad influence sakin? Kanila ko lang naman naramdaman ang pagmamahal ng isang pamilya't, kaibigan. Mas maganda pa nga sana kung sakanila pa din ako titira kasi feeling ko para akong isang ibon na malaya, malaya na pwedeng gawin ang kahit na anong naisin ko, yung tipong walang rules, walang etiquette na sinusunod! In short kuya Masaya akong kasama sila. Kaya kung okay lang sa inyo pwede na ba akong bumalik sa kwarto ko?" tanong ko sa kanila pero hindi ko na din sila hinintay na sumagot, at naglakad na ako pabalik ng kwarto ko.

Pagkarating ko sa kwarto agad akong nahiga sa kama ko at inilabas ang luhang kanina ko pa pinipigilan, Oh great napaka ganda ng araw na to para sakin. Bakit ba ganito ang nangyayari sa buhay ko. Okay naman ako dati ah, bakit kailangang maging ganito kakomplikado ang lahat? Hindi ba ako pwedeng mamuhay ng simple lang ay walang problema? Hindi ba pwede yon.

Habang nag eemote nakarinig naman ako ng pagkatok sa pintuan ng kwarto ko.

"Amber si Kuya Braylon mo ito, pwede ba tayong mag usap?" sabi nya habang nasa labas.

"KUYA PLEASE LANG AYOKO MUNA KAYONG MAKAUSAP, PWEDE BANG KAHIT NGAYON LANG WAG NYO MUNA AKONG GULUHIN" malakas na pakiusap ko sa kanya. Ayoko munang makipag usapa kahit kanino kailangan ko munang makapagpahinga para maayos na mag function ang utak ko. Ilang minuto pa ang lumipas ng may kumatok nanaman sa may pintuan ng kwarto ko.