▪ twenty-four

3.5K 100 2
                                    




A small frown creased on my forehead because of irritation. Wave is bugging me. He keeps on laughing and talking because he knows that I am not in the mood. I am really not in the mood to talk with someone today because I have a lot of things to finish this morning. I have things to attend to later so if Wave would cross the line, I don't have any choice, then, but to use violence to throw him out.

"I'm busy, Wave." I looked at him. "I don't have a free time today. Get me? So leave. Naiistorbo mo ako," iritado kong saad.

"Wow," he said in disbelief. "Napakasama ng ugali mo," he added.

"Same to you," I chuckled. "Si Reeva ang istorbohin mo, huwag ako." I rolled my eyes.

"She texted me last night that she has plans for today. I am alone, Sydney. Hindi ka ba naaawa sa akin? Wala akong makausap, wala akong buddy, ayaw nila sa akin!" Ma-drama niyang sinabi.

"Nakikita mo naman, 'di ba? Ang daming papel sa lamesa ko kaya wala akong oras. Just leave, Wave. Babawi ako next time," I sincerely said to assure him. "Maghanap ka na kasi ng girlfriend mo para hindi na kami ni Reeva 'yong guluhin mo."

I saw in my peripheral vision that he stood up and roam around my room. He stopped talking. He's busy looking at my pictures. Biglang kumuyom ang kan'yang kamao sa hindi ko malamang kadahilanan. Nabitiwan ko ang ballpen ko dahil doon. Huminga ako nang malalim. I shook my head to divert my attention. Hinayaan ko siya roon until he opens his mouth to speak.

"Girlfriend?" He uttered. "'Yong babaeng gusto kong maging girlfriend, the girl that I love is someone else's girlfriend... and I can't do anything about that... because she's already happy with him..." He said, almost a whisper.

"O," my mouth hang open. "So siya pala ang dahilan bakit biglaan kang bumalik dito? Grabeng pagdudurog ba ang ginawa niya sa puso mo?" I chuckled. Tumayo ako at naglakad papunta sa kan'yang likuran. "Kawawa naman pala bff ko," I laughed.

He did not answer me, instead he looked at my hand on his back. Alanganin kong tinanggal iyon at ngumiti. Bumalik ako sa aking kinauupuan and now, the atmosphere is really really awkward because of his silence.

"Anyway, kahit ano'ng gawin mong pagpapaawa, hinding-hindi pa rin magbabago ang desisyon ko," I said. "May pupuntahan ako mamaya kaya next time na lang." I added.

He heaved a sigh. Napatango siya sa aking sinabi. Hindi na siya muling nagsalita pa hanggang sa napansin ko na lang na mag-isa na ako sa aking kuwarto.

So he left without saying good bye? Rude.

I felt guilty about it after a minute. Mariin akong napapikit at napasandal sa aking kinauupuan habang hinihilot ang aking sentido. Wave's sad face keeps on flashing in my mind. Sinubukan kong ma-distract ngunit wala ring nangyayari dahil mas'yado akong nagi-guilty sa kung paano ako umakto sa kan'ya kanina.

Kinuha ko ang phone ko. I tried to call him but out of coverage. Nag-text na rin ako pero walang response mula sa kan'ya. I pouted. Ano'ng magagawa ko, e, wala naman talaga akong oras ngayon?

Hindi ko na muna inisip si Wave, though alam kong may mali talaga ako pero may mali rin naman siya! He knows that I'm doing something very important pero pilit pa rin siya nang pilit! Wala siyang karapatang magalit dahil una pa lang, sinabi ko na sa kan'ya na may gagawin ako at nangako naman ako na babawi ako.

Kinagabihan, nawala iyon sa aking iniisip. Mas nag-focus ako sa aking sarili. Buti at natapos ko ang lahat ng mga gagawin ko so definitely, this whole night is mine. I can do whatever what I want without worrying na may gagawin pa ako.

Attain The Sky (Engineer Series #2)Where stories live. Discover now