▪ thirty-four

3.2K 101 2
                                    




My heart beats rapidly as I heard the sirene sound around our house that means something is wrong. My eyebrows furrowed in confusion. Nabitin sa ere ang aking pagluha dahil sa nangyari. I was mourning the time I woke up because my boyfriend haven't text me until now. Wala pa rin siyang paramdam. Hindi man lang siya nag-sorry sa akin. Isang araw na ang nakalipas mula no'ng makita ko siya. Hindi niya na siguro naiisip na may girlfriend siyang naghihintay rito.

I heaved a sigh. I walked gracefully toward my window when my eyes caught something. My eyes widened in shock when I saw that a lot of men were roaming around our house. Ginapangan ako ng kaba dahil sa nakita. Parang ito 'yong nakita ko noon na lihim na umiikot sa bahay. I know that they are my parents' men but I wonder why? What are the purposes of these men?

My attention was caught by the door when I heard a loud knocks. Someone opened the door of my room. I flinched back because of fear that I am feeling right now but I was taken aback when I saw that it's my brother, he's not the only one, sumilip din ang ulo ni Keith. Nagtataka ko silang tiningnan parehas.

"Kuya, Keith," I greeted them. I saw Keith salutes at me. I nodded my head. Tiningnan ko si Kuya na taimting nakatingin sa akin. "Ano'ng mayro'n? Bakit naka-red alert na naman tayo?" I innocently asked.

"Mom will tell you," mariin niyang wika. Huminga siya nang malalim at pumasok sa aking silid. Sumunod agad sa kan'ya si Keith na pinapanood lamang kami.

"Do it now, Cleve," Keith muttered. "Gahol na tayo sa oras." He tilted his head.

I was looking at them with confusion in my eyes until my brother walked towards me and he handed me his hand. I raised a brow to ask him but he get my hand immediately and pulled me out of my room. I looked at Keith who is watching us silently. He shook his head when he saw my confused eyes.

"What is happening, Kuya? Bakit mo ako hinihila?" I asked in small voice. "Bakit natataranta lahat ng tao? Ano'ng nangyayari?"

No one answered my question. They kept their mouth shut. I was about to open my mouth again to ask my brother when his gripped on my arm tighten. Hinila ako ni Kuya pababa nang hindi nila ako tinatapunan ng tingin. Doon ko pa mas lalong nakita ang maraming tao na palakad-lakad at umaalingawngaw ang ingay ng sirene sa buong bahay. Ginapangan ako ng kaba sa dibdib nang wala akong makita na pamilyar sa mga taong nandito.

"Where's Mom? Where's Daddy? Nawawala sila?" I asked again. My knees tremble but I could still manage to walk. Tiningnan ko ang mga kasama ko na mga walang emosyon ang kanilang mga mukha.

"Are you deaf? Hindi niyo ako marinig? Kanina pa ako nagtatanong, ah! Ano ba kasi'ng nangyayari rito? Bakit ayaw niyo magsalita?!" Napasigaw na ako sa inis.

"Mamaya mo na pairalin 'yang katigasan ng ulo mo," my brother coldly said. "Nand'yan lang si Mommy. Inaasikaso ang lahat, Lily." Nahihirapan niyang dagdag.

Marahas kong hinila pabalik ang aking braso. I walked away and they didn't stop me. Mukha silang mga tangang lutang. May nakakabunggo pa sa aking mga tauhan ng magulang ko ngunit hindi man lang sila nagso-sorry. Mas'yado silang abala at nag-uunahan dahil sa naririnig na sirene. Sinubukan kong hanapin si Mommy sa kanilang kuwarto ngunit kahit anino niya ay hindi ko makita.

Bagsak ang aking balikat nang puntahan ko ang office ng aking mga magulang. Kahit ako ay natatakot na dahil na rin sa mga natatarantang tao sa baba. Alam kong may iniisip si Kuya pero hindi lang niya pinapahalata.

I felt relief after I saw my Mommy sitting confidently on the chair but I know that something is brothering her, sa paraan pa lang ng pagkunot niya ng kan'yang noo. My mom could sense a presence easily pero iba ngayon, kanina pa ako nakatayo sa kan'yang harap pero mukhang parang hindi niya ramdam. I swallowed hard before opening my mouth to speak.

Attain The Sky (Engineer Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon