Clouded Feelings (Yutang Bulahan Series #2)

CF - 40

"Binyag na pala ng inaanak ko, hindi man lang ako in-invite?"

THE ENGAGEMENT RING.

"Ayla, titi- Ay, busy pala kayong dalawa. Ge, ipagpatuloy n'yo lang 'yan."

Anak ng baboy! Sino 'yon?!

Mahina kong naitulak si Sonny nang may marinig akong boses. Napatingin ako sa may malapit na pinto at nakita ko si Ate Zetty na may hawak pang dede na may laman ng gatas.

"Sige, ipagpatuloy n'yo lang 'yan. Pretend we don't exist. We'll take care of Aye. Wegotchu!"

At nawala na lang siya bigla nang parang bula.

"Tss."

May panibagong umeksena na naman sa aming dalawa ni Sonny. Sabay kaming napatingin sa bukana ng hagdan nang doon namin narinig ang nakakairitang expression.

"Bitter," bulong ni Sonny habang nakatingin pa rin sa kapatid kaya mahina ko siyang nahampas sa may dibdib niya.

Wow, ang tigas, ha.

"Pabayaan mo na 'yong tao. Siguro nasasaktan lang sa hiwalayan nila," depensa ko naman sa kapatid niya.

Sinundan namin ng tingin si Darry hanggang sa makapasok ito sa kuwarto niya.

"Like what I always say… gago talaga ang kapatid kong 'yan. Mahal naman niya si MJ, bakit hindi niya magawang tumutol sa pakikipag-hiwalay?"

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. Makatawag ng gago sa kapatid niya, parang siya hindi.

"So are you."

"So am I?" Gulat na tanong niya. Napatayo siya nang maayos at hindi talaga makapaniwala sa sinabi ko.

Hindi ako nagpatalo, tumaas din ang noo ko, confident sa nabitiwan kong salita.

"Oo, gago ka rin naman. Hindi mo na naman pala gusto si MJ, bakit umabot pa ng ilang linggo bago mo nasabi sa 'kin 'yon?"

"E, kasi, 'di ba sabi mo gusto mong huminga muna? I just gave you time to think and I don't want to pressure you from my last time's naudlot na tanong."

"Naudlot na tanong? Ano 'yon? Udlot ng kamote?"

Udlot is ugat. Correct me if I'm wrong.

"Ha-ha-ha ang corny talaga ng mga jokes mo, buti na lang natatawa ako. Ha-ha-ha."

"Anak ng baboy ka naman, e! Seryoso kasi, Sonny. Anong naudlot na tanong? Wala ka namang naitanong sa akin, a?"

Umiwas siya sa akin ng tingin at huminga ng malalim. May something na kinuha siya sa kaniyang bulsa at standing abruptly in front of me, he handed me a red ring case.

Nanumbalik sa pagtibok ng mabilis ang kaninang kalmado kong puso.

He slowly open the red ring case and flashed in front of me a little ring. Parang minimalist ring.

"Hindi na ako luluhod, mas nauna ko nang nagawa 'yon, sinira lang ng kapatid ko," pagmamaktol niya pero nanatiling sa singsing ang tingin ko.

Ang ganda! Kahit minimal lang ang design niya, naging maganda ito sa paningin ko. Hindi ko alam, pero nakikita ko ang sarili ko sa singsing na iyon. Anong klaseng imahinasyon ba meron ako? Kung sa'n-sa'n napapadpad, e.

"I'll just ask you a question. I know, kahit anong mangyari, magpapakasal naman talaga tayo, because that's what our parents want. Pero hindi kita puwedeng pilitin. Kapag ayaw mo, you are free to walk away." Lumipat ang tingin ko sa mga mata niyang kanina pa nakatingin sa akin. "Will you marry me, Aylana Rommelle?"