𝐇𝐢𝐝𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐒𝐞𝐞𝐤 [𝐍𝐋]

Hoofdstuk 6

Er waren al drie dagen verstreken en Frodo zijn conditie leek alleen maar te verslechteren. Zijn blauwe ogen raakten langzaam kleurloos, zijn huid werd grauwig en op de vierde dag begon hij alleen nog maar te stuiptrekken en te kreunen, en waren Strider en ik genoodzaakt Frodo om de beurt te dragen.

'Goed, laten wij hier maar even rusten.' mompelde Strider uitgeput op de avond van de vierde dag. De hobbits spraken hem niet tegen en dankbaar liet ik Frodo voorzichtig in het gras zakken.

'Wij kunnen niet te lang blijven.' mompelde ik bezorgd terwijl ik mijn hand op Frodo zijn voorhoofd plaatste. De hobbit had hoge koorts en zweette zoals ik nog nooit eerder iemand had zien zweten. 'Het gif trekt naar zijn hart.'

'Er is misschien iets dat het proces kan vertragen.' mompelde Strider bedachtzaam terwijl hij zich tot Sam richtte. 'Ken jij misschien de kruid Athelas? Het is ook wel bekend onder de naam Kingsfoil.'

Sam dacht even na maar knikte toen. 'Ja, ik heb ze wel eens in de Gouw zien groeien.' zei hij.

'Goed, dan gaan jij en ik opzoek, want ik vermoed dat Frodo het anders niet lang zal volhouden.'

Strider en Sam trokken samen dieper het bos in. Strider zei mij op de hobbits te letten, en als er iets naars aan de hand was, ik een gil moest geven.

Ik liep naar Frodo toe die op een bed van gras lag en knielde naast hem naar waarnaar ik zijn hand vast pakte en er voorzichtig in kneep. Hij reageerde hier op door zijn hoofd lichtelijk mijn kant op te draaien terwijl hij zwaar in en uit ademde. Zijn ogen keken langs mij heen, alsof hij ze niet meer op één punt kon focusen. Alsof hij niets meer kon zien.

Voor een lange tijd zat ik daar bij Frodo, terwijl Merry en Pippin om ons heen waren komen zitten en in stilte naar Frodo keken. Hun gezichten stonden droevig en het leek alsof zij de hoop al hadden op gegeven.

Ik beet hard op mijn onderlip en dacht diep na. Ik dacht na over de krachten binnen in mij die ik al voor een lange tijd had weten binnen te houden. Die ik voor een lange tijd niet meer had gebruikt, omdat ik bang was de controle te verliezen en mijzelf te verraden of iemand pijn te doen. Het was belangrijk dat niemand van deze krachten wist, maar als ik Frodo hiermee kon helpen moest ik op zijn minst iets proberen.

'Jongens, ik ga Frodo zijn wond schoonmaken bij de beek hier verderop. Om verdere infecties te voorkomen.' Ik stond op van het gras en tilde Frodo voorzichtig op. De hobbits volgden mijn voorbeeld.

'Natuurlijk, wij helpen u graag!' zei Merry die al aanstalten richting de beek wilde maken, samen met Pippin.

Ik kuchte. 'Misschien is het een verstandig idee als jullie hier blijven.' zei ik de hobbits een beetje ongemakkelijk. 'Om een oogje te houden op de bagage, en voor het geval Sam en Strider terugkeren.'

De hobbits dachten na over dat idee en knikte toen uitbundig. 'Dat is inderdaad een goed idee.' mompelde Merry die even naar Pippin keek die uitbundig knikte. 'Wij zullen hier op u wachten tot u terug keert, en als Strider en Sam zijn terug gekeerd, zullen wij u halen.'

'Bedankt Merry.' glimlachte ik. 'Maar spreek mij alsjeblieft met je aan. Ik ben heus niet zó oud.' lachte ik en draaide mij toen om waarnaar ik naar de rand van het bos begon te lopen. Aangekomen bij de beek liet ik Frodo voorzichtig in het gras zakken en pakte ik opnieuw zijn hand vast.

'Ik zal mijn best doen je te helpen, Frodo.' fluisterde ik zacht terwijl ik met op één geklemde kaken zijn gewaad voorzichtig omhoog trok. De aanblik van de wond deed mijn maag keren en het kostte mij moeite zijn gewaad niet weer omlaag te trekken. Frodo begon zachtjes te kreunen ik voelde hoe hij zijn grip om mijn hand verstrakte. Ik suste hem en keek toen voor enkele tellen om mij heen om er zeker van te zijn dat niemand ons bekeek.