Chapter Fifty-Nine: The Room of Snow Crystals

3.1K 280 14
                                    

-chapter fifty-nine-
____________________

"Well, let's just go and find this key quickly. I have a bad feeling."

"SA TINGIN mo ba ayos lang sila?" tanong ko sa mga kasama.

Binalingan ako ni Hex. "Sino? Sila ni pusa?"

Tumango ako. I have a bad feeling about those group. They're most likely the ones who will endanger themselves, and potentially kami din. At sa ingay nila sana wala silang magising na kung ano.

Not just their noise. Ang bangayan din nilang walang kupas. Paalis pa nga lang kami nag-aaway na sila.

"You look troubled," komento ni Cord habang nakatitig sa'kin.

I sighed. "Sino'ng hindi mag-aalala kung magkasama ang grupong iyon? I won't even be shocked if this cave suddenly crumble."

"It'll be fine..." Vesta assured me. "Someone can lead... them... uh, someone..."

Nangapa siya sa sasabihing pangalan.

"Well, Acrasia is a guild leader." Hex pointed out. He keeps on hitting his staff on the crystal stones above us.

Naningkit ang mata ko at lumingon kay Rase. "Paano nga pala naging guild leader 'yon? She can't even lead groups in class because she's a procrastinator!"

"Well, she's in charge of the dragons and human interactions. Ako ang gumagawa ng mga gawain sa guild." sagot ni Rase.

"Well, at least hindi po siya kagaya kay Ate Feyre na may balak magnakaw sa guild namin!" singit ni Priamos.

"Hindi lang balak. Nakapagnakaw siya..." mahinang wika ko.

Nakita ko ang biglaang pagtigil ni Hex sa paglalakad. His staff lowered down and he froze up. Natahimik kaming lahat at tinitigan lang siyang slow motion na tumingin sa'min.

"What did you say?"

I didn't even blink. "Nagnakaw si Feyre sa funds."

"How much?"

"100 thousand gold. Ang whole donation mo kinuha niya," sagot ko. "Sabi niya sa'kin pinahintulutan mo raw."

"I didn't!" singhal niya.

Nagkibit-balikat lang ako at naunang maglakad. Nanatili si Hex sa kinatatayuan. Well, who wouldn't be upset? Isang buwan at ilang linggo niyang pinag-iponan iyon para sana sa bahay niyang ipapatayo dito. I agreed to his proposition basta mag-iiwan siya ng 30 thousand donation.

But Feyre crushed his dreams.

"By the way," lumingon ako sa kaniya. I saw hope crossed his eyes. "Walang refund iyon."

"WALANGHIYA KA PUSA!" sigaw niya na nagecho sa buong cave. "I'LL FREAKING CUT YOUR PAY TOO!"

"Sabihin mo po kay Kuya Voldmir para magawan niya ng paraan." suhestiyon pa ng batang may maliit na sungay.

"You shouldn't drag our personal lives... over this matter." parangal ni Vesta sa kanila.

"You are sorrounded by a bunch of weirdos, Rev." komento ni Rase sa tabi ko. "You have a fox as a priest. I think he's the only one who looks like that in his job. Tapos may kasama kang bata na nakapaloob sa isang armor."

"And a sniper who can kill moving objects but not stationary ones." dagdag ko.

Vesta, without any help from us, can't shoot anyone who stays on one spot. Pero nakakagulat lang na kaya niyang i-hit ang mga taong gumagalaw.

Welcome, PlayerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon