Chasing the Sun (College Series #1)

Chapter 21

Trigger Warning: Suicide Attempt

Umiyak ako nang mag-isa sa rooftop nila. No one was there to comfort me. Kahit ang nag-iisang taong inaasahan ko na yayakap sa akin ay tumakbo palayo para sa iba.

I hated the fact that people always saw me as a strong woman who didn't need anything. Nasanay sila na okay lang ang lahat sa akin kaya ngayon, iniisip nila na ayos lang din, na kaya ko...

Siguro kung ako iyong nabastos sa bar, ako iyong mambubugbog sa lalaki kaya hindi sila mag-aalala. Siguro kung kasing hina ako ni Mitzie, may magpapakalma rin sa akin. May mananatili rin sa tabi ko.

Pinahid ko ang luha sa mga mata ko.

I was so tired of being my own savior.

Umuwi ako sa bahay namin dahil hindi na sila nakabalik matapos ang ilang minuto. Walang bumalik para sa akin. Walang bumalik para yakapin ako.

Sana ako na lang si Mitzie. Sana kaibigan na lang din ako ni Duke, hindi girlfriend.

Pumasok ako sa kwarto ni Nanay at doon nag-iiyak. Ang hirap isiping lagi akong mag-isa. Gusto kong magkwento kay Nanay na hindi ako ayos. Gusto ko ulit maramdaman na may magsasabi sa akin na magiging ayos din ang lahat.

I felt like I lost everything.

Nawala si Nanay. Nawala iyong tatlong taong pinaghirapan ko. Dumulas si Duke mula sa pagkakahawak ko.

People... sasabihin nilang nand'yan sila palagi para sa 'yo. But when you needed them most, wala sila... hindi sila mahanap. They were all saying comforting words, pero sa dulo, walang hahawak sa kamay mo para samahan ka.

And I couldn't blame anyone for it. Wala akong karapatang utusan sila na mag-alala para sa akin. I should be able to control myself. I should be able to stand on my own.

I cried hard. Namamaga na ang mga mata ko pero umiiyak pa rin ako. Nakakasawa na lagi na lang akong ganito.

I was disappointed with myself. Ipinagpilitan ko ang sarili ko sa engineering kahit alam kong hindi ko kaya. Inisip ko kasing nand'yan si Duke pero hindi ko naman pala siya pwedeng asahan lagi dahil laban ko 'to.

Kinabukasan ay maaga akong pumasok sa shop. Itinext ko lang si Duke na mauuna na ako dahil marami akong dapat gawin kahit ang totoo ay gusto ko lang umiwas.

Duke Laurence:

I'm sorry.

I didn't reply. Ipinagpatuloy ko na lang ang paggawa ng chocolate chip cookie. Binati ako ni Ate Sab at napansin niya ang pamumula ng mata ko. I just said I didn't sleep well.

Dumating ang mga customers pero dahil marami na kaming nagawa ay tumulong na lang ako sa labas sa pagseserve. Ayokong magpahinga dahil mag-iisip lang ako.

Napansin ko si Harvin na nakaupo sa mesa sa may bintana at nakatingin sa malayo. Ibinaba ko ang hawak na tray at umupo sa tapat niya.

I cleared my throat. "Ang lungkot mo yata."

Tumingin siya sa akin at malungkot na napangiti. Araw-araw siyang nasa shop dahil siya ang pinagbabantay ni Ma'am Candy pero ngayon ay ibang-iba ang awra niya.

"Nag-quit si Mitz sa banda," he uttered.

I sighed, nalungkot para sa kanya. Sa lagay ng babae ngayon, sigurado akong gusto niya munang magpahinga.

"Paano ang gigs niyo?"

He shrugged. "Hindi muna siguro kami tatanggap. Hahanap kami ng bagong vocalist."

I nodded. Para kaming tangang dalawa dahil kahit mainit sa pwesto namin ay nagawa naming mag-emote.

"Pasa ka?" tanong niya sa akin makalipas ang ilang sandali.