Silah Taciri

Endişelendim

Enes kapıyı açar açmaz Poyraz Metin yüzüne sert bir yumruk attı.

"Ne oluyor?" diye sordum merakla.

"Helin kızım!"  diyerek arkadan koşup bana sarılan annem ile "Bir şey mi oldu?" diye sordum.

"Sen evde yoksun diye çok endişelendim. Telefonun da kapalıydı." dedi annem.

Poyraz Metin'e döndüm ve "Peki burada sizin ne işiniz var?" diye sordum.
Annem ondan rahatsızlık duyuyor diye iş ortaklığını kesiyorum ve burada annemin yanında.

"Annen seni bulmam için yardım istedi." demesiyle sert bir şekilde "Anne eğer bu tür bir şey olduğunda elin adamına gidip yardım istemen ne kadar kötü sonuçlar çıkarabilir! Eğer beni bulamıyorsan benim adamlarıma diyeceksin onlar bulur. Elin adamlarından daha hızlı bulurlar ve daha güvenilirler." dedim.

"Sana dediğim gibi Poyraz lise arkadaşım." dedi annem. Ses tonundan benim sakinleşmemi istediğini fark ediyordum.

"Aynı zamanda uzun süredir görüşmediğinizi de demiştin. O sürede bu adam değişmiş olabilir." dedim.

"Helin bunları evde konuşalım. Herkesin ortasında uygun değil." dedi annem.

Bizi izleyen ne Enesler ne de Poyraz Metin umrumdaydı.

"Fark ettiysen bugün babamın cenazesi var! Babam öldü ve sen eskiden şuanda seni rahatsız eden bazı şeyler yaşadığın adam ile beni arıyorsun.
Ben başımın çaresine bakabilirim ama babam yok, seni koruyacak birisi yok.
Bu herif seni kaçırsa, işkence yapsa ya da öldürse ne olur? Hadi kendini düşünmüyorsun, ben ne olurum düşünmüyor musun?
Lan ben babamın acısını yaşamadan senin cenazeni mi ayarlayacağım!" diye bağırdım.

Annem yüzüme sert bir tokat atacakken Poyraz Metin annemin bileğinden tuttu ve "Yapma." dedi sessizce.

Sinirle Poyraz Metin'e baktım ve "Sen aile meselerimize karışma! Atacaksa tokat atsın." dedim.

"Helin sus artık! O da aile meselerimize karışabilir!" diye bağıran annem ile "Nasıl? Anlamadım." dedim.