Silah Taciri

Yetimhane

Enes arabayı yetimhanenin önünde durdurunca ona döndüm ve "Gerçekten bunu yapacak mıyız?" diye sordum. Açıkçası çok mutlu olmuştum.

"İstersen evet." diyen Enes ile "Hepsini alma gibi bir şansımız yok değil mi?" diye sordum.

"Yok ama her ay hatta her hafta hediyeler alıp geliriz." demesi ile hızla dudağından öptüm ve "Seni sevdiğimi dememe gerek yok, hadi gidelim." dedim ve arabadan indim.

Enes de benimle birlikte arabadan inince birlikte yetimhaneye girdik.

O kadar çok çocuk vardı ki... Onlar anneye, babaya, sıcak bir yuvaya ihtiyaçları var. Bizim ise bir yavruya. Ailemizi tamamlayacak bir çocuğa.

Yetimhanenin müdürü olduğunu tahmin ettiğim bir kadın yanımıza geldi ve "Buyurun. Nasıl yardımcı olabilirim? Ben bu yetimhanenin müdürüyüm." dedi.

"Biz bir çocuğu evlat edinmek istiyorduk." dedim.

"Gerekli evrakları hazırladınız mı?" diye soran yetimhane müdürü ile Enes "Evet hepsi hazır." dedi.

Bunu demek ki uzun bir süredir düşünüyordu. Baksanıza evrakları bile hazırlamış.

"Gelin size yetimhanemizi gezdireyim." diyen kadın ile birlikte bahçeye geçtik.

Oyun oynayan çocukları görmem ile "Yanlarına gidip konuşabilir miyim?" diye sordum.

"Tabii ama bazıları çok agresif olabiliyor. Onların adına ben özür dilerim." dedi yetimhane müdürü.

"Hiç sorun değil." dedim ve çocukların yanına gittim.

"Merhaba." dedim gülümseyerek.

Minik boyları ile hepsi bana cevap verirken bir kız beni takmadı bile. Başka bir erkek çocuk ise görmezden geldi.

Kaşlarımı çatarak onların yanına gittim. "İsimleriniz ne sizin?" diye sordum merakla.

"Neden?" diye soran kız çocuğu ile "Tanışmak istiyorum." dedim.

"Gece ve ikiz kardeşim Güneş." demesi ile "İsimleriniz çok güzelmiş. Bende Helin. Kaç yaşındasınız?" diye sordum.

"Evlat edinmeyeceksen ümitlendirme başkaları ile konuş." diyen oğlan çocuğu ile gülümsedim.

"Yaşlarınızı hala öğrenemedim?" dedim.

"Altı." demeleri ile Enes'e döndüm. Emindim, bu çocuklar bizim ailemizi en iyi şekilde tamamlayacaktı.

Enes bana gülümsedikten sonra yetimhane müdürü ile konuşmaya başladı.

"Ben kimseyi ümitlendirmem. Şimdi eşyanız varsa hemen toplayın. Evimize gidiyoruz." dedim.