Silah Taciri

Korktum

Kadın arkamızdan evden çıkınca ona döndüm.

"Bir şey demeyi unuttum." demesiyle "Sizi dinliyoruz." dedim.

"Beni kaçıran adamların patronu Yavuz Kılıç, şirkete yaptıkları bir saldırıda öldürüldü." demesiyle "Lan o zaman neden doğruları anlatmadın?" diye bağırdım.

"Korktum." demesiyle "Senin korkun yüzünden bir aile yıkıldı. Sana bir şey yapmayacağım. Bu vicdan azabı ile yaşa." dedim.
Kadının başı önüne düşünce Enes'e "Gidelim." dedim.

Arabaya binince sinirle direksiyona bir yumruk attım.

"Bu sinirle araba kullanmana izin vermiyorum. Yan koltuğa geç." diyen Enes ile itiraz etmeden yan tarafa geçtim.

Enes arabaya sürmeye başlayınca camı sonuna kadar açtım.

Rüzgar yüzüme vururken gözlerimi kapattım.

Rüzgarın kesilmesi ile gözlerimi açtım. Camın kapatılmış olduğunu görmem ile Enes'e döndüm.

"Ne diye camı kapatıyorsun?"

"O rüzgarda kalıp hasta olacaksın." demesiyle "Bana bir şey olmaz." dedim.

Tam camı geri açacakken Enes bileğimden tutup engel oldu.

Diğer elim ile açacakken bir eliyle iki elimi de tuttu.

"Bak araba da kullanıyorsun. Kaza yapacaksın." dedim.

Beni dinlemezken ellerime baktı ve "Ne kadar da küçük ellerin var." dedi.

"Benim elim küçük falan değil. Boyuma göre çok normal." dedim.

"Boyun da bana göre çok küçük." demesiyle ofladım.

"Devede de boy var ama" dedim sırıtarak.

"Neyse ki deve değilim." demesiyle "Elimi bırakacak mısın?" diye sordum.

"Tutmak hoşuma gitti. Böyle kalabiliriz." demesiyle "Şey ben o elleri alayım." dedim ve ellerimi çektim.

Enes bu tepkime gülerken camı açmadan dışarıyı izlemeye başladım.

Şuan mal gibi sırıtıyordum ama Enes'e belli edip diline düşmeye hiç niyetim yok.