Accidentally Fall In Love (Love Back Series 1)

Chapter 15

Chapter 15

Nangunguna si Mama pumasok at napahuli kami ni Marcus. Agad naman kaming pinag buksan ng pinto ng dalwang guard's.

Walang katao-tao at halatang pina reserve talaga ang Restaurant na ito, sa isang gilid ay agad naming natanaw ang mga pamilyar na tao. Kaya nag tungo na kami doon.

Nag uusap sila ng maabutan namin ngunit natigil iyon ng makita kami. Agad na hinakawan ni Marcus ang kamay ko na nakakapit sa braso nya. Alam ko na kung bakit nya ginawa 'yon. He tried to calm me for what I feel right now.

"Good evening po." sabi ni Marcus.

He bowed to them so I bowed too.

Tumunghay ako at napansin ko na agad ang mga titig nila. Namuo na ang kaba na meron ako sa aking dibdib. Alam na alam ko na agad kung anong klaseng tingin ang syang ibinibigay nila sa akin. Tingin na hinding hindi nila ako nagugustuhan na naroroon ako.

Binitawan ako ni Marcus at lumapit sya sa mga Tito at Tita namin upang humalik.

"Chanel." tawag ni Marcus sa pangalan ko at nag sign sya na lumapit din ako.

Pinakita ko ang totoong ngiti ko kahit nanginginig na ang labi ko. Lumapit ako isa isa sa kanila upang makipag beso. Mga hindi naman sila umangal kaya naging success ang lahat.

Tumingin ako sa Lola namin, si Lola Immavel nanay nila Papa. Nakita kong nakabuka na agad ang mga braso nito nag iintay sa pag yakap ko.

Hindi ako agad nakagalaw, dahil iniisip ko kung totoo ba ito. We're not even close, and she never treat me like her granddaughter, she hates me katulad ng pag ayaw ng mga tiyahin ko sa akin. And she hates my Mother, dahil ang iniisip niya ay pinikot nito si Papa, she hates me kasi inaakala nya na hindi ako anak ni Papa, na ginagamit lang namin si Papa kasi mayaman ang angkan nya, she blames us because dad left and never showed up. She thought that me and my mother are the reason why my Father's left.

"C'mon hija, just give your Halmeoni a hug." aniya sa malambing na himig.

(*Halmeoni: Grandma*)

Marahan akong lumapit sa kanya at tinanggap ang yakap nya. Ayoko sanang isipin nya na parang ayaw ko ng yakap niya, ngunit parang ganoon na nga iyong pinapakita ko.

Nilayo nya ako sa kanya at hinaplos ang aking pisngi.

"Kamukhang kamukha mo ang tatay mo." sabi niya na nakitaan ko agad ang namumuong luha sa kanyang mga mata.

Napalunok ako, she is angry with me because she doesn't believe that I am the daughter of his son. Ngunit ano ito at sinasabi nya mismo sa harapan ko ito?

"Mama, shall we eat before that?"

Napalingon kami kay Tita Calla ng mag salita ito at pumutol ang kung ano mang nangyayari sa amin ni Lola. Tita Calla is our Grandma's youngest daughter.

Napalingon ako kay Lola at nag paalam na mauupo na ako. Sa gitna ako ni Mama at Marcus tumabi, tahimik lamang sila hanggang sa tumawag na si Tito Marlon sa mga taga serve na ihanda na kung anong kakainin namin.

Tahimik lamang kaming kumakain, nag uusap sila Lola at ang mga anak nito ngunit tungkol lamang iyon sa pinaplano nilang pagtatayo ulit ng bagong restaurant sa Cavite.

Pagkatapos kumain ay doon na nag umpisa na kausapin ni Lola ang mga apo niya.

"Clara? Kamusta ang pag aaral mo?" tanong ni Lola kay Clara na anak ni Tita Calla at Tito Wilson. Bunso.

"I'm good halmeoni, may time na nahihirapan ako but I can naman po." nakangiti nyang sabi.

Me and Clara were the same age, she's my cousin but she didn't treat me like that. She bullied me when we were younger.