Accidentally Fall In Love (Love Back Series 1)

Chapter 43

Chapter 43

Panay ako doorbell sa harapan ng bahay nila Drake. Panay din ang pagtulo ng luha sa aking mga mata habang ginagawa ko iyon. Sabi nya ay tawagan ko sya kapag may nangyaring hindi maganda, ngunit nasaan sya? Bakit hindi pa sya lumalabas ng bahay? Bakit hindi nya sinasagot ang mga tawag ko?

"Chanel?" Nagulat si Manang Arlinda ng pagbuksan nya ako ng pinto. "Jussko anak, anong nangyari sa'yo?" Nag-aalala nyang sinabi at nilapitan ako.

Mabilis akong yumakap sa kanya, niyakap nya din ako.

"Anong nangyari sa iyo hija?" Tanong nya muling nag aalala ang tinig.

Hindi ako sumagot at hinayaan ko lamang na yumakap sa kanya. Hinaplos nito ang buhok at likod ko, ikinakalma nya ang sarili ko.

"Chanel?"

Iniangat ko ang ulo ko at nakita ko si Drake sa may bungad ng pinto sa kanila. Tumakbo ito at mabilis kaming nilapitan, kumalas si Manang Arlinda sa akin.

Si Drake ay nakatayo lamang sa tapat ko, nag aalala ang mga mata. Hindi ko na pinatagal pa ang pagtitig sa kanya. Yumakap ako dito, niyakap nya din ako.

"What happened?" Tanong niya.

Iyak lamang ang naging sagot ko sa mga tanong nya.

"Sa loob tayo." Inilayo nya ako sa kanya at hinila sa kamay. "Manang pahanda po ng gatas at paakyat sa kwarto ko." Sabi ni Drake bago ako hinila papalayo sa bungad ng bahay nila.

Umakyat kami sa hagdan at pumasok sa kanyang kwarto, iniupo nya ako sa kamay at kumuha ng upuan na nasa study area nya bago inilagay sa tapat ko. Naupo sya doon at tiningnan ako.

"I'm sorry, I didn't pick the call. I was in the shower taking a bath." Aniya.

Tumango lamang ako kahit walang humpay ang pagpatak ng luha ko.

"Look at me please." Utos nyang tila nag mamakaawa. "I want to know what happened."

"Niloko ako ng pamilya ko, Drake..." sabi kong gumagaralgal ang boses.

Pinaglaruan ko lamang ang mga kuko sa daliri ng kamay ko. Doon lamang ako nakatingin.

"Niloko ka?"

Tumango ako sunod sunod. "Itinago nilang lahat sa akin ang Papa ko." Pinalis ko ang luha sa aking mata. "Ilang taon kong hiniling na sana makita ko ang Papa ko, kasi gusto ko makasama na muli, ilang taon kong binuo ang mga tanong na gusto kong itanong sa kanya kapag nag kita kami, ilang taon akong nagbaka sakaling babalik sya..."

"Bumalik sya Chanel. Binalikan ka nya." aniya sa malamyos na boses.

Umiling ako. "Matagal na syang bumalik, matagal na panahon na. Tinago lamang nya ang sarili nya sa akin, itinago lamang sya ng pamilya ko."

"What do you mean?"

Iniangat ko ang tingin sa kanya.

"Matagal na nila akong niloloko, matagal na simula ng makita nila si Papa. At matagal na nilang itinatago sa akin ang Papa ko! Ginawa lamang daw nila iyon dahil sa rason! Eh letcheng rason 'yan! Napaka dami naman!"

Nakatingin ito sa akin, seryoso lamang syang tinititigan ang bawat reaksyon ko.

"Drake... anong kasalanan ko para gaguhin ako ng mundong 'to? Bakit nila ako pinapahirapan ng ganito? Bakit ganito ang naging kapalaran ng buhay ko?" Umiyak muli ako, itinaklob ko ang kamay ko sa aking mukha. "Sobrang sakit para sa akin, na sarili kong pamilya ay ginagago ako."

"Nalaman mo ba kung anong rason nila? Kung bakit nila ginawa iyon? You should try to ask them, why did they do that to you."

"Ang papangit ng rason nila,"