Fall At Your Feet (DFM#1)✅

Kabanata 25

After all the hardship that she's been through she choose me to be alive and to live in this world. Naging kapalit man ang buhay niya, ay alam kong wala siyang pinagsisishan.
-Betty-
🍀🍀🍀

Ang akala ko ba uuwi siya ngayon, pero bakit wala pa rin?

Alas dyes na, at pabalik-balik ako sa balkonahe ng kwarto namin. Makikita kasi mula rito ang main gate sa unahan.

Panay roving pa ang mga bantay niya sa baba at ang dami pa nila. It seems like everyday I can see new faces with them. Hindi ko na tuloy kilala ang iba.

Carmella told me that most of them are from her Dad. Nakapagtataka lang kasi, ako 'ata ang pinababantayan nila. Napatayo ako nang makita ang ilaw ng sasakyan sa unahan. Bumakas ang gate at alam kong si Drake na ito, kaya mabilis akong bumaba para salubungin siya.

Nasa hallway pababa na ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Si Drake agad ang nakita ko.

"Drake!"

He stood there standing waiting for me with his arms wide open. I hugged him tightly and he lifted me.

"I miss you," mahinang bulong niya sa tainga ko.

"I miss you too."

Binaba na niya ako at tumingala akong nakatitig sa kanya. Mariin lang niyang hinalikan ang labi ko, at napapikit-mata agad ako.

"Kumain ka na ba? Ipaghahanda kita."

He nod and hold my hand. "I have something here for you. Alam ko kasi paborito mo 'to."

Napansin ko ang supot na bitbit niya at nasa sahig na ito, dahil binaba niya ito kanina. Kinuha at inabot niya ito sa akin.

"Midnight snacks?" ngiti ko sa kanya.

"Yes, that will do and the rest will follow," he huskily said. Natawa na ako at naunang humakbang. Nilingon ko pa siya.

"Go and have your shower. I'll prepare this, and I will take this with me, okay? Sa kwarto na tayo kumain nito."

"Okay, boss!" boung boses na tugon niya.

Natawa na ako. Ngayon ko lang 'ata narinig ang tawag niya sa akin. Baliw din talaga 'tong si Drake.

Iniwan ko na siya at pumunta na agad ako sa kusina. Mas natawa ako nang makita ang laman nito. . . filipino foods at hindi mawawala ang balut!

The heck! Where did he get this?

Hindi naman 'to Pinas na mabibili mo lang sa kanto. Siguro may shop o restaurant sa lugar na pinuntahan niya. Inihanda ko na at nilagay sa plato ang lahat. May tubig at juice naman sa kwarto, kaya hindi na ako magdadala ng inonim doon. May maliit na refrigerator ang kwarto niya.

I could still remember when I first saw it. Ang akala ko pa tuloy safety box siya. E, hindi pala! At puro alcohol pa ang laman nito kaya pinalitan ko siya noon.

Maingat kong nilapag ito sa study table niya at nilingon pa ang banyo. Hindi pa 'ata siya tapos, kaya umupo na ako rito. May maliit na library si Drake sa kwartong ito, at iilang libro na hindi ko maintindihan kong anong klase ang mga ito. Tinikman ko na ang tempura. Mabuti na lang at mainit pa.

Lumabas na siya at nakabalot lang sa tuwalya ang kalahati ng katawan niya. Napako pa tuloy ang mga mata ko sa dibdib niya pababa nito.

"Masarap ba?"

"Ang tempura? Oo," ngiti ko.

He smirked while drying his hair using a small towel. I shake my head. Iba kasi ang iniisip ko ngayon kaya nag iwas ako nang titig sa kanya. He walks closer to me and rested his chin on my shoulder and whispers. . .