Beyaz Düş (Tamamlandı)

Nikah

Valla medyayı kimler söylüyor bilmiyorum ama ben pek bi sevdim. Bölüm adından da anladığınız gibi kızımız muradına eriyor. Eh düğün dernek yok maalesef. Ben de dedim ki Dolunay'a böyle bir incelik yapalım. Kınalı gelin şarkının adı.

Herkese iyi okumalar =D

                   (Dolunay'ımız. Saçları çok daha sarı ama öyle hayal edin :D)

İki gündür düşünmüş ama bir çözüm bulamamıştım ne yazık ki. Hüsna doğru söylüyordu, eğer köy meclisine çıkıp suçlamaları kabul edersem Yanık çok zor duruma düşecek ve belki de benimle evlendirilecekti. Bu bence iyi ihtimaldi, kötü olan ise onun ve benim köyden kovulmamız olurdu ki yollar kapalıyken resmen ölüme yürümek demekti bu da. Evet bunu kendime yapabilirdim, onun için ölüme yürürdüm ama bunu Yanık ve Miyase'ye asla yapamazdım.

Yanımda, göğsüne başımı koyduğum adam derin bir nefes aldığında içim daraldı, ne olursa olsun ona iftira atmalarına izin veremezdim. Gerçi çokta iftira sayılmazdı ama Yanık'ı tehlikeye atmayacağım. "Bu gün köy meclisi toplanıyor. Aslında seninde gelmeni istediler ama izin vermedim, yorgunsun hâlâ, henüz iyileşmedin tam olarak."

Anladım ki olası planımızda zaten bizzat tuzağa çekmek istediğimiz adam tarafından ekarte edilmişti. "O meclisten ne karar çıkarsa çıksın bu benim kabahatim Dolunay, tamam mı? Kendini üzmeni istemiyorum." Aptal adam ne olacak, bir de beni sevdiğini kabul etmiyor. Seviyor işte seviyor!

Şeytan diyordu ki; git olanı biteni anlat, onu sana mahkûm etsinler. Yinede şeytana uymak çok iyi bir fikir değil. Yanımdan kalktığında gözlerimin içine öyle bir sevgiyle baktı ki bir kez daha aşık oldum Yanık'a. "Bir şeye ihtiyacın olursa Miyase'ye seslen tamam mı?" endişeli gözlerim diğer sedirde uyuklayan Duman'a kaydı. Tamam beni korumuştu ama yine de ondan korkuyordum.

Garip bir şekilde Duman ve Yanık'ı birbirlerine benzetiyordum. İkisi de oyunu seviyor, ama mızıkçılık yapıyorlardı. Yadigar ise aynı benim gibi sakin, sevimli, uslu ve yaramazlıktan hazzetmiyordu. "Korkma artık Dolunay, Duman sana zarar vermez." E bunu bende biliyorum ama o zaten bana ciddi zarar vermiyor ki. Sadece korkutuyor, oynuyordu hislerimle aynı sahibi gibi.

Yine de gülümseyerek onayladım Yanık'ı, zaten içi sıkkındı olanlar yüzünden, bir de ben canını sıkmak istemiyordum. Allah'ım bu gün resmen ikimiz hakkında bir karar verilecekti, Ne olur ne olur kalbimdeki dileğim gerçekleşsin. Tam salondan çıkacakken geri döndü "Bu kâbuslarındaki isimleri de bir konuşalım seninle döndüğümde" dedi. Canım yaa, şu durumda bile beni düşünmesi, 'Allah'ım onu bana yar et ne olur.' Ellerimi açıp dua etimi bitince de kalbimden derin bir 'Amin' sözü çıktı.

************