မွန်းလွဲ ခုနစ်နာရီခွဲ လုစံအိမ်တွင်
တစ်မိသားစုလုံး ပန်းခြံတွင် စုဝေးနေကြ၏။ပန်းခြံဟာ လှပသော ပန်းပွင့်များ၊အလှဆင်ထားသော သစ်ပင်များနှင့်အတူ ကျယ်ဝန်းလှသည်။ထိုနေရာ၏ ထောင့်ချိုးတစ်ခုတွင် ကျောက်တုံးများ၊ရုပ်တုများဖြင့် အလှဆင်ထားသည့် သေးငယ်သော ရေတံခွန်တစ်ခု ရှိ၏။အလယ်တွင်စက်ဝိုင်းပုံ ငါးကန်ဖြင့် ခြံရံထားသော ရှုခင်းကြည့်သည့် အဆောက်အအုံငယ် ရှိကာ ၎င်းကို သေးငယ်တဲ့ သစ်သားတံတားနှင့် တွဲဆက်ထားသည်။
လူတိုင်းက စက်ဝိုင်းပုံ လက်ဖက်ရည်စားပွဲတွင် ထိုင်နေကြ ကာ သူတို့ရဲ့ ညနေခင်း လက်ဖက်ရည်ကို သောက်နေရင်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် စကားစမြည် ပြောနေကြ၏။လုချောင်းနဲ့ လုဖန်ကလွဲရင် လူတိုင်းရှိနေကြသည်။အချိန်ကြာမြင့်စွာ ကြာပြီးတဲ့နောက် မှာတော့ မိသားစုဝင်တွေ အစုံအလင် ရှိနေကြလေပြီ။ဒီနေ့ဟာ စနေနေ့ ဖြစ်ပြီး လူတိုင်းက အပန်းဖြေနေကြကာ နောက်ရက်တွင် ကျင်းပမည့် မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်ပွဲ အကြောင်းကို ဆွေးနွေးနေကြ၏။
"ရုံးနဲ့ စက်ရုံထဲက အရာအားလုံး ခရီးတွင်ရဲ့လား?" လုကျင်းဟိုင်က လုဟန်ကို မေးလေသည်။
"အားလုံးက အဆင်ပြေတယ် ဦးလေး"လုဟန်က ပြန်ဖြေသည်။
ရုံး အကြောင်းကိုပဲ ပြောနေကြသဖြင့် စိတ်တိုလာသော အကြီးအကဲလု မှာတော့ သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ စိတ်ဆိုးတဲ့ အသံနဲ့ ပြောလာလေ၏"မင်းရဲ့ အလုပ်ကြောင်းတွေ ပြောဖို့် ငါက လူတိုင်းကို ဒီကိုခေါ်လိုက်တာလား?မင်းရဲ့ စီးပွားရေးကို ရုံးမှာပဲ ထားခဲ့လိုက်။အိမ်ကို မယူလာနဲ့ကွ"
လူတိုင်းက တစ်ချိန်တည်း တစ်နေရာတည်းမှာ ရှိနေကြသည်က ဖြစ်ခဲလှသည့် အခွင့်အရေးတစ်ခု ဖြစ်ကာ အကြီးအကဲလုက အတူ ကုန်ဆုံးချင်၍ ဖြစ်၏။
"တောင်းပန်ပါတယ် အဖေ ကျွန်တော်တို့က.."သူ့အဖေရဲ့ မျက် မှောင်ကြုံ့နေမှုကို ကြည့်မိလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ လုကျင်းဟိုင် ဆက် မပြောနိုင်တော့ပေ။
"မင်းတို့ရဲ့ ခရီးက ဘယ်လိုလဲ ငါ့ရဲ့လှပလှတဲ့ မြေးမလေးတွေ?"သူ့သားကို လျစ်လျူရှူလိုက်ကာ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ဘက်ကို လှည့်၍ အကြီးအကဲလုက မေးလေသည်။
YOU ARE READING
ငယ်ရွယ်တဲ့ မတ်ကလေးဟာ အခု ငါ့ယောကျာ်းဖြစ်နေတယ်(Myanmar translation)
RomanceLu Lijun & Jiang Yuyan Credit to all Author and Translator. This story is not mine.I just translate this. 🖤 ပထမဆုံးဘာသာပြန်တာဖြစ်တဲ့အတွက်အမှားများရှိရင်ခွွင့်လွှတ်ပါ
