"ကျွန်...ကျွန်မတို့ နောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့အချိန်က ကလေးအရွယ်တုန်းကလေ အခု ကျွန်မတို့က.."သူမ ခံစားနေရတဲ့ ကမောက်ကမဖြစ်မှုကို လျော့ပါးစေချင်တာကြောင့် သူမ စကားပြောလိုက်တော့တယ်။သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဒီစကားလုံးတွေက သူမ ပါးစပ်မှ ဘယ်လိုထွက်လာခဲ့မှန်း မသိချေဘူး။
"အရွယ်ရောက်သူ??"သူမ ပြီးဆုံးအောင် မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ သူမနားထဲသို့ သူ တီးတိုးပြောလိုက်ကာ သူမရဲ့ တုံ့နှေးတုံ့နှေးနှင့် စမ်းတဝါးဝါးပြောနေသော စကားတွေကို အသာစီးယူလိုက်၏။
"အဟွတ် အဟွတ်!ကျွန်မ ဆိုလိုတာကလည်း အရွယ်ရောက်ပြီလို့"သူမကိုယ်သူမ တည်ငြိမ်သွားအောင် စိတ်ထိန်းနိုင်ရန် သူမ နားကိုထိနေသော သူ့နှုတ်ခမ်းကိုရှောင်ရင်း မျက်နှာကို အဝေးသို့ ရွှေ့ကာ ပြောလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမ ပြောလိုက်ပြန်၏ "နှစ်တွေ အများကြီး ကျော်ဖြတ်လာပြီးပြီးလေ ပြီးတော့ ရှင့် ကြည့်ရတာလည်း အရမ်းထူးခြားနေတာကို"
"ဒါမှမဟုတ် အရင်ကထက် အများကြီး ခန့်ညားလာလို့လား?"စနောက်သလို သူပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်မ သတိမပြုမိဘူးရှင့်"
"တကယ်?Hmm!မင်း ကြောက်နေတာလား?"
"မ..မဟုတ်ပါဘူး!ကျွန်မက ဘာကြောင့် ကြောက်ရမှာလဲ?"
"ဒါဆို ဘာကြောင့် မင်း နှလုံးခုန်တာ တအားမြန်နေတာလဲ?"သူ့ဘယ်လက် မှ လက် မဖြင့် သူမ ညာလက်ရဲ့လက်ကောက်ဝတ် အတွင်းပိုင်းကို ကြင်နာစွာ ပွတ်သပ်ရင်း လုချောင် ပြောလိုက်တယ်။
"Huu?"အ့ံအားသင့်စွာဖြင့် သူမ ခေါင်းမော့ကာ သူ့ကို ကြည့်လိုက် မိ၏။သူမ စိတ်တွေက အဝေးသို့ရောက်နေတဲ့အတွက် သူမလက်ကောက်ဝတ်ကို သူဘာလုပ်နေမှန်း သူမ သတိမပြုမိပေ။သူနဲ့အတူ သူမရဲ့ ခြေလှမ်းတွေကို ကိုက်ညီအောင် လုပ်နေရင်း သူမ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့သည်။
သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို သူ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကိုင်ထားခဲ့ပြီး လက်ချောင်းများနှင့် သူမ လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဝိုက်ကို ပတ်နေရင်း ထိုလက်ကောက်ဝတ် အတွင်းပိုင်းကို သူကညင်သာစွာ ဖိလိုက်လေတယ်။သူမရဲ့လက် ကောက်ဝတ်ကို ကြည့်နေရင်း သူ ပြောလိုက်ပြန်၏ "မင်း နှလုံးခုန်နေတာကို ခံစားနေရသလိုမျိုး ဒါကလည်း ခံစားလို့ ကောင်းတယ်ပေါ့"
YOU ARE READING
ငယ်ရွယ်တဲ့ မတ်ကလေးဟာ အခု ငါ့ယောကျာ်းဖြစ်နေတယ်(Myanmar translation)
RomanceLu Lijun & Jiang Yuyan Credit to all Author and Translator. This story is not mine.I just translate this. 🖤 ပထမဆုံးဘာသာပြန်တာဖြစ်တဲ့အတွက်အမှားများရှိရင်ခွွင့်လွှတ်ပါ
