Jethro's Obsession (COMPLETED)

43

Her POV

Nagising ako ng maramdaman ko ang lamig sa mga paa ko.

Where am I?

This place is not familiar to me. Nakahiga ako ngayon sa isang kama and nakita ko naman ang liwanag ng buwan sa labas.

So, gabi na?!

Biglang namang nag sink in sa akin ang mga nangyari kaninang hapon.

Omg! Nakidnap ba ako?!

I started to panic!

Kaya bigla naman akong tumayo sa higaan ko. Kailangan kong tawagan si papa. I need his help at baka nag-aalala na yun sa'kin. Alam ko namang iba mag-alala si papa baka kong saan-saan na ako hinahanap non.

Bigla ko namang kinapnap ang bulsa ng pantalon ko para kunin ang cellphone ko pero wala na yung cellphone ko dun! Na saan na iyon?

Hindi ko pa gustong mamatay dito. Saan na yon! Kaya hinanap ko naman ito sa hinigaan ko kanina baka kasi nahulog ko lang dito. Pero wala talaga dito kaya tinignan ko din ang ilalim ng kama nagbabakasali na mahanap ko yung cellphone ko doon pero wala akong cellphone na makita doon.

"Are you looking for this?" biglang nagsitayuan ang balahibo ko sa boses na nanggagaling sa likuran ko.

That voice is familiar. Tinignan ko naman kung tama ba ang hinala ko at nagulat ako sa nakita ko.

"You?!" hindi makapaniwalang tanong ko dito.

Pumasok naman ito ng tuluyan sa kwarto na 'to. "Yes... me." and he grin.

"Where the hell am I?! Bakit nandito ako ha!" sabi ko dito.

"You're in my condo, baby." at lumapit na ito sakin.

Napaatras naman ako. Anong kailangan niya sa akin at bakit nandito ako ngayon. "J-jethro..." si Jethro nga ang nagdala sa'kin dito.

"Hmmm?" nakatangin lang ito sa akin at nakasandal sa may pintuan. Hindi ko mabasa ang emosyon sa mukha niya. Parang ibang Jethro na yung kausap ko ngayon.

"I want to go home." I said.

Lumapit naman siya sa akin. And he shake his head. "No... you'll stay here with me." at nginitian ako nito pero hindi ko iyon nagustuhan.

My forehead knotted. Gusto ko ng mag panic sa ginagawa niya ngayon pero kailangan kong maging matapang. Hindi dapat ako matakot sa kanya. "Ano ba, Jethro! Hindi na ako natutuwa sa biro mo na 'to ha. Iuwi mo na ako ngayon." sabi ko dito.

He laughed. And it gave me shivers down to my spine. "No one is going home tonight, baby."

"Ano bang pumasok sa utak mo ha?! I said I want to go home! Alam kong nag-aalala na si papa at Eula sa akin ngayon. Kaya please... iuwi mo na ako." at akmang lalabas na sana ako ng kwarto pero hinarangan niya ako.

"No! Hindi ka uuwi." at bigla itong nagseryoso.

Tinulak ko naman siya pero hindi man lang siya natinig doon. "Ano ba! Gabi na! Gusto ko ng umuwi!" is he crazy?

Hinawakan niya naman ang mga kamay ko. "You like Lucian, right?" at bigla naman itong nagalit his face started to get dark.

Kumunot namana ang noo ko. "What are you talking about Jethro?"

Tumawa naman siya ng pagak. Pero habang tumatagal ay humihigpit amg pagkahawak niya sa mga kamay ko kaya nasasaktan na ako. At mukhang hindi niya man lang napapansin iyon.

"Matatanggap ko pa na nireject mo 'ko kasi hindi mo 'ko kayang mahalin Vera, pero hindi ko kayang makita na ni-reject mo 'ko because of Lucian!" at tumaas ang boses niya. At bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba.

Tinigna ko siya ng masama. "Ano ba! Bitawan mo nga ako!" at iwinakli ko ang kamay ko. Tinignan ko naman siya. "At ano naman ba sayo kung gusto ko nga si Lucian, diba?! Wala ka ng pakialam pa dun, Jethro!" sigaw ko rin dito. Pero parang mali ata ang nasabi ko sa kanya kasi bigla itong inilapit ang mukha niya sa akin. Kaya napaatras ako.

Lumapit ito sa akin at umabot na sa pangyayari na wala na akong maatrasan kasi nakaabot na ako sa pader. Bigla niya ulit hinawakan ang kamay ko at mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya doon.

He leaned closer and whispered, "Should I kill him, then?" at binigyan niya ako ng mapanglarong ngiti.

I can't believe that my knees are already trembling. "A-are you crazy?"

He chuckled. "I think... I am. And it's your fucking fault! You make me crazy, Vera!" namumula na ang kamay ko.

Gusto ko ng maiyak. Natatakot na talaga ako sa kanya. This is not him! "That's enough, Jethro! Hindi na ako natutuwa sa'yo! And leave Lucian alone! Wala siyang kinalaman dito!"

"You really like that bastard, don't you?! Then, I'll just make you forget him and to make you love me instead." and then suddenly he kissed me roughly.

No!

I tried to push him pero wala akong lakas para itulak siya kasi mas malakas ito sa akin.

His kisses are burning and I can feel the roughness. And his hands are starting to roam around my waist at ang init ng mga palad niya.

I am not kissing him back. Pero bakit ganito. Bakit parang sasabog na ang puso ko.

Bakit parang nagugustuhan ko yung mga halik niya. Ibang-iba 'to sa mga halik ni Lucian. It feels so different.

Alam kong nag-iinit na yung pisngi ko ngayon at hindi mapigilan ng puso ko na tumibok ng mabilis.

I closed my eyes and he began kissing me passionately at habang tumatagal ay nagugustuhan ko na ito and I started to respond to his kisses. At mas lalong lumalamim ang halikan naming dalawa. At para bang may kakaiba akong nararamdaman ngayon sa tyan ko ngayon. At parang may ibang tuwa yung puso ko.

Bigla naman siyang bumitaw sa halikan namin at ngumisi. "You liked it, huh?" he whispered. His breath is so hot and his voice is so sexy. Damn! Ano ba 'tong iniisip ko.

"J-jethro."

He once again gave me a peck kiss on my lips. "Shhh... I'll be back. I still need to cook for our dinner tonight." at hinalikan ako nito ulit sa noo. At iniwan na ako nito mag-isa sa kwarto.

Ngayon ko lang napagtanto ang ginawa ko!

What was that!

Ba't bumigay ako sa mga halik niya?!

It's not right.

It can't be.

A/N: Another update readers! I just want to say Thank you for those who are leaving comments in every chapter, Thank you guys na-aappreciate ko lahat dahil sa mga comments niyo I feel motivated. Thank you ulit.❤