23.BÖLÜM

36.8K 1.4K 1.2K
                                    

Selam canlarım nasılsınız ,iyisinizdir inşallah ❣

Bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen ❣

Oylarınızınsa eksik etmeyin be canlar😍

Sizin oy ve yorumlarınız ile ben daha çok hayallerime yaklaştığını hissediyorum.

Sizin verdiğiniz her yıldız, yaptığınız yorumlar benim için çok ama çok  değerli. Lütfen beni bu yolda yanlız bırakmayın 🙈❣♥️❣♥️

Eğer  diğer kitaplarıma bakmadıysanız veya haberiniz yoksa sayfama bir bakın güzel kurgularım ile sizi orda bekliyor olacağım

Şimdi  ben artık gideyim sizi kitapla baş  başa bırakayım.

YORUM sınırı 2 bin YORUM.

Keyifli okumalar canlaaar🤩❣♥️

Karşımdaydılar.

Hayal değildi.

Bakışlarımı onlardan çekip Karaya baktım. Banan bakıyordu. Annem koşarak gelip bir anda boynuma sarıldı.

En son nasıl ayrılmıştık annemden..

"Baba bırak, Allah için bırak beni. "

Göz yaşlarımla babama yalvarıyordum. Ama vicdanı bile sızlamıyordu abimin yaptığı hata yüzünden beni cezalandırıyordu.

"Sus yürü!"

"Baba, yapma baba ,bak ben istemiyorum."

Beni duymuyordu bile,
Annem mutfaktan çıkınca bizi gördü,koşarak yanımıza geldi.

"Napıyorsun sen bey, kızı sürükleyerek nereye götürüyorsun bırak kızın kolunu. "

"Anne yardım et."

Babam annemi geri doğru itti

"Çekil lan karşımdan! Yıldırımlar haber salmış akşama kadar Ahmet saklandığı delikten çıkmazsa ben biliyorum diye. Benim oğlum her şeyden önemli hesabı kapatacağım. "

Annem göz yaşları ile bana baktı. Sonrada geri geri gitti...

" Anne yardım et..Abimin yaptığı hatayı ben ödeyemem.."

"Affet kızım affet."

Bu sözler benim Cehennemime biletti aslında

"Anne yapma!! Benden böyle kolay vazgeçemezsin yapma.."

Göz yaşlarını silerek konuştu

"Baban ne derse, ne yaparsa doğrudur."

Sırtını dönüp eve girdi..
Eve girdi.Evladını bırakıp.. Benim yalvarışlarım onun için önemli değildi..
O da oğlunu seçmişti..

"Hadi yürü!!"

Babam beni kolumdan tutarak evin havlusundan dışarı çıkardı

Nefesimi tuttum. Parlaklarımı avucumun içinde sıkarken birden gözümün önüne kadardı .

En son hatırladığım şey Kara'nın bana doğru koşmasıydı.

***********************

"Daha neden uyanmıyor?"

Uzaktan gelen Karanın sesiyle göz kapaklarını açmak istedim.

"Korkmayın, bu normal bir şey birazdan kendine gelir."

KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI Where stories live. Discover now