KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

5|𝕊𝔼ℕ𝕀 𝕌𝕐𝔸ℝ𝔻𝕀𝔾𝕀𝕄𝕀 ℍ𝔸𝕋𝕀ℝ𝕃𝕀𝕐𝕆ℝ𝕌𝕄|

ozlem_okatan

Beyaz uzaktan gelen kapı sesiyle gözlerini açtı. Odası karanlıktı hangi ara gece olmuştu.. Uyuduğu için anlamamış olabilir diyerek yerden toplandı. Kapı tekrar tıklanınca sordu.

"Kim o ?"

"Biziz Beyaz aç kapıyı, rahatsız etmek istemedik, yalnız kalmak istediğini biliyoruz ama akşam oldu çıkmadın odandan, korktuk bir şey oldu diye." Beyaz abla ve kardeşten farksız olan eltilerinin sesiyle kendini mahcup hissetti..

Acıyan gözlerini yumdu. "Şey ben...iyiyim kızlar. Sonra konuşalım mı ?" dedi çatlak bir sesle.

"Yemeğe gelecek misin?"

"Yok...Aç değilim.

"Tamam sen dinlen kuzu."

Beyaz yerden kalktı. Ağrıyan yerlerini tutarak yatağa oturdu.

Buradan kurtulmayı çok istiyordu keşke bir kapı açılsa da kurtulsam diye dua ederken kapının kolu hareket etti, sonra kapı çalındı.

Beyaz kapıyı açıp eltilerine iyi olduğunu söylemek için kapıyı açtı, tam konuşacağı sıra karşısında Kara'yı görmesiyle ağzını tekrar kapattı. Arkasını dönüp yatağa yürüdü.

"Kapıyı niye kilitledin?" Kara'nın her zamanki sert ve sırf sormak için sorduğu ses tonuyla derin bir nefes aldı.

"Üstümü değiştirdim." dedi Beyaz yorgun bir sesle.

Kara üstündeki ceketi çıkarıp camın yanındaki koltuğa attı. Kömür karası gözlerini Beyaz'ın üstünde gezdirip ona baktı. Beyaz üstündeki bakışlardan rahatsız olunca mutfağa inmek için hareket ederken aniden kolundan çekilmesiyle Kara'nın zifiri gözlerine baktı.

"Bana bir daha yalan söylememen konusunda seni uyardığımı hatırlıyorum." Beyaz o zifiri gözlere bakamıyordu bile, bu nasıl bir tutsaklıktı..

"Beni uyardığını hatırlamıyorum Ağam."

"Hatırlamıyor musun, sen niye bu avlunun dışına çıkamıyorsun Beyaz, unuttun galiba."

Beyaz  önce olanları hatırladı..
Ne vardı o otobüs biran önce hareket etseydi de o da kurtulsaydı bu topraklardan, bu zifirilerin sahibi olan karanlık canavardan..

"Sen beni uyarmadın, sen beni bu konağa hapsettin." Gözlerinin tam içine bakar konuştu Beyaz. Konuşurken, ağzından çıkan bu sözler en çok beyazın canını yakmıştı.

"İşte bu benim kitabımda uyarmak oluyor Hanım Ağam." dedi Kara.

Beyaz harelerini bakışlarını o konuşunca kısa bir an pencereye çevirmişti ki, kendisi konuşunca yeniden zifiri karanlık olan Canavara baktı. "Biliyor musun Ağam.." dedi ve sustu.

"Neyi?" diyerek merakla bekledi Kara.

"Senin de, törenlerinin de, kitabının da canı cehenneme." Kara, Beyaz'ın bu sözleriyle sinirlendi sağ elini havaya kaldırdı, Beyaz gözlerini sımsıkı yumdu. Sonra elini havada yumruk yaparak indirdi. Beyazın sözleri onu çok öfkelendirmişti ve kendini zor tutmuştu elini indirmemek için.

"Dilin çok uzamış senin Hanım Ağam ! Ben dilini kesmeden sen kes, çünkü böylesi daha uygun olur." dedi sözlerinin canını okuya okuya Kara. Beyaz'a sözlerini beynine kazımak istemişti.