KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

62.BÖLÜM 𝓑 ꧁♡❤♡꧂𝓚

KARTAL'DAN..

Konaktan çıkmış arabada havaalanına doğru giderken. Bakışlarımı yan tarafımda oturan Gül'e çevirdim. Çocuklar günün yorgunluğu ile birbirlerine doğru devrilerek sızmışlardı.

"Gül.", dedim bakışlarımı kaçırarak yola çevirdim. Gül'ün bakışları ütümde gezindi.

"Evet Kartal?", dedi ne diyeceksen söyle  der gibi.

"Şey diyorum.. Gerçekten bana bir şans verdin ya?", dedim dünkü sözleri sürekli aklımda dolanıyordu.

"Evet ne olmuş.", dedi  yana yatırdığı kafası ile bana bakıyordu.

"Biz şimdi odaları birleştireceğiz mi?", dedim üç senelik karımla ayrı odalarda yattığımız kulağa saçma gelebilirdi ama yeter ki Gül mutlu olsundu.

"Evet Kartal. Aynı odada aynı yatakta. Gerçek karı kocalar gibi işte.", dedi onun için ağır sözleri telaffuz ediyordu dudakları.

"Sen istemediğin sürece bir şey olmaz.", dedim bu kızın yüzüne baktığım zaman iye saçmalıyordum ben. 

"Onda şüphem yok zaten. Bak arkada yatan çocuklar benim eserim", dedi cevap vereceğim sıra vitesteki elimin üstüne elini koydu.

"Kartal.. Görüyorum kaç yıldır beni ne kadar çok sevdiğini ama sende biliyorsun benim ne gözüm seni gördü nede gönlüm. İnan sana kaç kez şans vermek istedim. İlk başlarda aşkı inanmadım takıntı sandım. Benden bıkmanı bekledim, boşanmayı sürekli bu yüzden dile getirdim bıkınca sal beni artık evime diye. Bak biliyorsun işte neler yaşadığımızı, ben aşkı yaşadım. Aşkın ne olduğunu biliyordum, sana bakarken üç sene boyunca hiç bir his sahibi olamadım. Belki bunda sevdiğim adamı öldürmen en büyük etken. Kalbimin sahibi var, ben Devran'ı çok sevdim. Senin beni sevdiğinden daha fazla. Artık Gül olmayı da Gül'ün sevdasını da bir kenara koydum. Anneyim ben anne.. Çocuklarımız büyüyor, aramızda ki ilişkiyi sorgulamaya başladılar bile.  Anne yanım ağır basmak zorunda.. Bizim konakta bir tek ben sevdiğimi alamadım.. Abilerim sevdiklerine kavuştu neden biliyor musun? Çünkü bizim önümüzde sevgi ve aşkın örnekleri duruyordu. Annem ve Babam biz daha küçükken bile onlara imrendiğimizi bilmezler. Bu yüzde isterim ki çocuklar büyüdü zaman onların gözünde 'asla annem gibi biriyle evlenmem yada babam gibi bir adama aşık olmak istemiyorum demesiler. Şimdi al  işte gönlümün anahtarını  ortaya koyuyorum. Seni seveceğim diye söz veremem ama bunun için üç senede verdiğimden  daha fazla mücadele vereceğim. Olurda sevemesem bile eski Gül olmayacak karşında bil. Seni yormayacağım, hırpalamayacağım. Elim elinin üstünde ,başım göğsünün üstünde olacak.", dedi kırılan bakışlarımı ondan geçerek yola döndü.

"Ama kalbinde ben olmadıktan sonra bunların ne önemi var?", dedim iki dudağım arasından çıkan bu isyan kimeydi. En çok kendime.

"Mücadele vereceğim işte. Kalbimi sana vermek için her şeyi deneyeceğim.", dedi kendimi kötü hissettim. Yaşadıklarıma dönüp bakınca hakketmiştim ben bunları.

"Kartal..", dedi ince çıkan sesiyle derince yutkunmaya çalıştım.

"Sen beni çok yanlış anlamışsın be Gül'üm.. Kalbini kazanamadıysam yanımda ki ceset yığını canımı yakar sadece.. Senden bıkmak konusuna gelirsem, seven sevdiğinden bıkmaz. Sen boşanma işini düşün bence yada gene eski düzen devam edelim. Sabahları ben evden çıkmadan sen odadan çıkmazsın. Akşam yemeklerini önce yiyerek yatarsın. Evde olduğum günler çocuklarla ilgilendiğim zaman gene hastayım bahanesi ile bize katılmazsın. Sırf yüzümü görmemek için girdiğin mücadeleye devam et. Lokanta ile uğraşmaya devam et sırf beni görmemek için.. Zaten başka odalarda yatıyoruz. Sadece Mardin'e gelirken yan yanayız.. Buraya da beraber gelmeyiz sen hep dediğin gibi yaparım Cihangir abilerle sen geç, ben işim vardı bahanesi ile katılmam. Ama şunu da bileyim en azından eşim bir ceset yığını değil. Sen nasıl mutlu olacaksan söyle öyle olalım. Çocukları düşünme, sen mutsuzken onların mutlu olasını nasıl beklersin. Dersen ki eve de gelme, yapamam bunu bil.. Ne senden nede çocuklardan uzak duramam. Bundan sonra bende seni zorlamayacağım beraber bir şeyler yapak konusunda. Dikkat edeceğim yüzümü görmemen için elimden geleni yapacağım söz veriyorum sana. Kokunun, sesinin olduğu evden de kovma beni. Anladım artık anladım. Gönlünde yerim yokmuş. Eyvallah..", dedim sol yanım acıya acıya.