6 ay sonra..
"Kara , ateşi var?", dedi Harirem.
"Niye böyle oldu ki dün bir şeyi yoktu?", dedim ne güzel baba oğul Mardin'i gezmiştik.
"Bilmiyorum, iştahı da azaldı. Mamasını bitiren çocuk bugün bitirmedi. Bu ay ek gıdaya geçtik ya çocukta ters etkimi yaptı onu da anlamadım. Seni mi özledi diye düşümdüm çünkü se işe gittikten sonra bugün çok huysuzdu.", dedi Harirem telaşla. Onun böyle telaşlı olması beni daha çok panikletiyordu. Soğuk kanlı kalmaya çalışarak Harireme döndüm.
"Öyle sen sakin olur musun Harirem, senin bu panik halinde çocuğa geçebilir. Anne sakin olacak ki çocukta sakin olsun", dedim gömleğimin kollarını dirseğime kadar katladım. Şirketten acil çıkıp geldiğim zaman karşılaştığım duruma bak.
"Tamam.. sakinim ben.", dedi ha ağladı ha ağlayacak sesiyle. Elimi tersi ile yüzüne baktım. Çok sıcak değildi, aynanın önünde duran derece ölçeri alıp Kaan Kara'nın alnına basarak bekledim. Gördüğüm 36,4 °C ile içim rahatladı. Beşiğin içinde ağlamaya devam eden Kaan Kara'yı kucağıma alarak ona şirinlikler yapmaya başladım.
"Oğlum, anne yanında babada geldi sen niye ağlıyorsun aslanım, neyin var senin?", dedim sarılıp öptüm ama Kaan Kara'da bir şeyler testi. Çocuk elleriyle yüzünü çizerek ağlamaya devam ediyordu.
"Bugün uyumadı da acayip agresif.", dedi Harirem yanımda Kaan Kara'nın elini tutup öptü.
"Yok bu böyle olmayacak bir doktora gidelim baksın.", dedim yanaklarından akan boncuk boncuk göz yaşları ile dayanamıyordum onun bu haline.
Beyaz yanına Kaan Kara'nın bir kaç kıyafetini aldı. Bende kucağımda susmadan çırpınan, huzursuzluklarına devam eden Kaan Kara'yı sakinleştirmeye çalıştım. Azad'ın kapıyı açması ile arabaya bindim, Beyaz'da yan tarafıma binince Azad arabayı çalıştırdı.
Hastaneye gelince durumu özet geçerek anlattık doktora. Doktorun muayenesi sonucu oğlumuzun diş çıkardığını ve bu süreçte bunları yaşamamızın normal şeyler olduğu söyleyerek bizi sakinleştirmişti. Konağa doğru giderken içimiz rahatlamıştı.
"Harirem bu tosun olmuş artık, kollarımın arasına sığıyor artık.", dedim ,Harirem güldü.
"Oğluma gösterdiğin kurbanlık muamelesini bitir lütfen. Her an onu kesip yiyecekmişsin gibi hissettiriyorsun bana", dedi sesli bir kahkaha attım.
"Hislerime tercüman oluyorsun Harirem. Ben bu çocuğu yiyeceğim.", dedim ağzımla göbeğini gıdıkladım küçük ses telleri ile ağızından kıkırtı kaçtı. Doktorun verdiği ağrı kesici şurup biraz olsun sakinleştirmişti.
"Baksan ben yemesem o bizi yiyecek annesi, diş çıkarıyor benim aslanım.", dedim Harirem kafasını yasladığı omuzuma küçük yumruğunu hafifçe vurdu.
"Büyüyor Kara.. Oğlumuz her geçen gün daha da kocaman oluyor. Baksana boyuna uzadı bile, yakında yürüyecek, sonra evlenecek bizi bırakıp gidecek.", dedi burnunu çekerek.
Hariremin iki dakikada yazdığı senaryoya kaşlarımı çattım.
"Hayatım seni duyanda oğlumuz on sekizine basmış sanır. Daha bunun altında boklu bezi var. Hem ereye gidiyormuş öyle anneyi babayı bırakıp. İzin vermiyorum. Ne okuyacaksa okusun sonra tekrar gelip dizlerimizin dibinde oturur, sevdiği ile de evlenir konakta bizim yanımızda yaşar.", dedim Kaan Kara'ya baktım.
"Duyuyor musun beni beyefendi sana diyorum yok öyle uzaklara gitmek. İzin vermiyorum.", dedim Hariremin gazına gelerek altı aylık oğluma ilk yasağını koymuştum.
ESTÁS LEYENDO
KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI
RomanceBir kadını ağlatmak çok zor degildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya. En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış dem...
