KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

6 |𝔸ℕ𝕃𝔸𝕋𝔸ℂ𝔸𝕂 𝕄𝕀𝕊𝕀ℕ?|

Beyaz, odasına çıkmış akan göz yaşlarını siliyordu. Kapı birden açıldı, karşısında Kara'yı görünce hemen yataktan kalkıp, banyoya gitmek için harekete geçmişti ama Kara Ağanın sözleriyle olduğu yerde kaldı.

"Olduğun yerde dur !" Yüzü banyo kapısına bakarken sırtı Kara Ağaya dönük bir şekilde durdu. Karşısına geçip sordu.

"Anlatacak mısın?"

Beyaz şaşkın gözlerle Kara'ya baktı. "Neyi?" dedi varla yok bir sesle Beyaz.

Kara kaşlarını çatmıştı. "Bilmem gerekenleri."

Beyaz, Kara'nın ne demek istediğini anlayınca başını yere eğdi. "Bilmen gereken bir şey yok."

"Bak bir daha sormayacağım, Devrim'le aranızda ne var!"

Karanın yanlış anladığını düşünüp konuştu. "Hiç. Hiççç bir şey yok!"

Kara ellerini cebine koyarak sordu. "Sen anlat bakayım ben karar veririm bir şey olup olmadığına."

Beyaz karşısında duran adama baktı. Düşündü..
Korktu. Duyduklarından sonra yanlış bir şey yapmasından. Ama ilk kez içinden geleni yapmak istedi ve ona güvenmeyi seçerek anlattı. "Şey dedi bana şey.." direk nerden konuya gireceğini bilemeyince Beyaz önce bir uzattı.

"Ne dedi?!" Kara ağa oldukça sabırsızdı.

"Kaç...Kaçalım...Seni buradan götüreyim dedi." Bu kelimeleri söylemek Beyaz için kolay olmamıştı ama içinden söylemek gelmişti.

Kara duyduklarına sinirlenip sesini yükselterek sordu. Duyduğu şey karşısından bütün kanını, kaynadığını hissetti öfkeden Kara ağa. "NE ZAMAN DEDi BUNU!" sesi tüm odanın içinde yankılanmıştı.

"Düğün gecesi."

"TEK DÜĞÜN GECESİ Mİ DEDİ!!"

"E...Evet...ben yok deyince bir daha demedi."

"Niye kabul etmedin, onunla niye gitmedin?"

"Eğer bana...kabul etmedim işte." Beyaz karşısındaki adamın yanından geçip banyoya girdi. Kapının arkasında ağlamaya devam etti.. Sessizce mırıldandı.

"Devrim bana bir abi gibi el uzatmış olsaydı emin ol o eli her teklif ettiğinde geri çevirmezdim Kara.."

Beyaz biraz sonra kendini toplayınca banyodan elini yüzünü yıkayıp geri çıktı. Kara pencerenin önünde zifiri karanlık gözlerini gökyüzüne dikmiş dışarıyı izliyordu. Beyaz bakışlarını Kara'nın üstünden çekip giysi odasına doğru yürüdü, odaya girip geceliğini giyip odaya geri döndü. Ama Kara odada yoktu, banyoda olabileceğini düşündü ama ses falan yoktu. En iyisi uyumak diyerek Beyaz örtülü yatağına geçti elini beyaz desenli örtüde gezdirdi, yatağa kıvrılıp geçmişi hatırladı.

1yıl önce..

Kara yastığını yorganını alıp gitmişti. Kaynanası ona iki gün sonraya düğün olacağını söyleyip dinlenmesini söyleyerek gitmişti. Beyaz bulunduğu odaya baktı. Her şey siyahtı. Bu odayı hiç sevmemişti Beyaz. Kaynanasının eline verdiği pijama takımını banyo olduğunu düşündüğü yere gidip giydi. Tekrar odaya döndü, çekinerek etrafına baktı. Kendini buraya hiç ait hissetmiyordu. Camın kenarında duran siyah koltuğa oturdu. Ne yapacağını düşündü ama kimsesiz bir kadın ne yapabilirdi? Ailesini ona yaptığı vicdansızlığı düşünmek istemedi...