KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

9 .Bölüm

9.Bölüm

Beyaz kafasını cama yaslamış boş boş yola bakıyordu. Hani sevinecekti, dünyalar onun olacaktı. Şimdi içindeki sızı niyeydi, niye mutlu olamıyordu Mardin den kurtulduğuna?

Hâlbuki ne mücadeleler vermişti. Kurtulmak için, hocalarından, arkadaşlarından hele Erdem hocasının yardımını unutamazdı çünkü onun yardım isteyeceği bir ailesi yoktu..

Geçmişi hatırlıyor..

Koşarak nefes nefese okuluna girdi. Tatil olduğu için çoğu öğretmeni yoktu okulda. Okulun Müdürü Erdem hocanın bir baba gibi bütün öğrencilere okusunlar diye  verdiği mücadeleyi bildiği için Beyaz derin bir nefes alıp kapıya vurdu.

"Gel." Beyaz kapıyı açıp içeri girdi.

Erdem hoca masanın üstünde duran karneye sonrada Beyaz'a baktı. "Karneni almaya mı geldin 197?" dedi.

"Hocam sizden bir şey isteyecektim." dedi Beyaz mahcup bir sesle.

"Puan isteyeceksen çok geç kaldın, karneler çıktı. Hem hocaların son sınıf olduğun için  bir aydır okula gelmeme sebebini ne olursa olsun göz ardı ettiler gayet iyi bir not ortalamasıyla mezun oldun, al karneni." Beyaz karşısındaki müdürünün konuşmasını bitirmesini bekledi. Sonra Müdürü Erdem hocasının karnesini uzatmasıyla konuştu.

"Hocam...Yardım edin bana."

Erdem hoca karşısındaki öğrencisinin ne demek istediğini anlamadı.  "Anlamadım 197 Beyaz ,ne demek istiyorsun açık konuş." Anlamaya çalışırken kaşları çatılmıştı hocanın.

Beyaz başından geçenleri Erdem hocasına anlattı. Erdem hoca duyduklarına  ilk üzüldü. Mesleğine ilk başladığı zaman bu toprakların kurallarına çok karşıydı ama zamanla bu kuralları görmezden gelmeye başladı..

Ama bu sefer Erdem hoca  görmezlikten gelmeyecekti .

"Tamam kızım ben İstanbul'a bilet alayım sana, ora büyüktür kimse bulamaz seni, gidecek kimsen  yoksa Kadın sığınmaya git. Oraya alışana kadar en azından şimdilik böyle yapalım. "

"Sağ olun Hocam.."

"Hadi zaman kaybetmeden otogara gidelim."

Beyaz, Erdem hocasıyla beraber okuldan çıktı. Erdem hocanın arabasına binip otogara doğru yola çıktılar.

*********

Erdem hocası elindeki İstanbul biletini Beyaza uzattı.

Beyaz içindeki kurtuluyorum sevinciyle bileti aldı.

"Al buda numaram, olurda orda bir sıkıntı yaşarsan, öğretmen arkadaşlarıma yönlendiririm sana" dedi babacan bir şekilde. Bir öğrencisini hayatını kurtarıyor olmak onun için bambaşka bir duyguydu. 

"Tamam...Teşekkür ederim hocam."

Beyaz, Erdem hocasının uzattığı zarfı aldı. Otobüse bindi. Ama niye içi boştu?
Geçip cam kenarına oturdu. Yanında oluşan hareketlilikle başını çevirip bakmadı kimdi diye, yolcudur diye düşündü.

Bir kaç dakika sonra burnuna gelen  tanıdık kokuyla, gözlerini kocaman açıp yan tarafına döndü.

Kara ayak ayak üstüne atmış gözlerini kapatmış bir şekilde yanında oturuyordu!
Aniden ayağa kalktı. Kara'nın hızlıca yanından geçecekken kolundan çekilmesiyle Karanın kucağına düştü.