KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

33.Bölüm

Selam güzel okurlarım ❣

Size iki güzel haberim var.
Bir bu bölümde yorum sınırı yok çünkü bölüm atmak için geciktim bu jestimi özür dilerim amaçlı olarak kabul edin❣
İkinci guzel haberim ise finaller dün açıklandı bütün derslerimden geçmişim 2. döneme 4 dersim var biri staj olacak ya inşalalh bu sene bir aksilik olmazsa mezun olacağım 😁🙈♥️❣🥰

Ve birde telegramda grup açtım hepinizi beklerim.@Wattpad_onur_rr diye yazarsanız çıkar.

Birde kitabı beğeniyorsanız, oylamayı yorum yapmayı ve beni takip etmeyi unutmayın lütfen 😌😍🌹♥️🥰❣🌹

Sevgilerimle

Onur_rr..

KARA'DAN..

Sağ yanağındaki acıyla kafamı kaldırıp babama baktım.

Babamla birbirimize bakarken, Mirto yoğun bakımın önündeki tüm adamlarımın yanına gitti.

"Cenk adamları topla bu kata kimse çıkmasın. "

"Tamam."

Cenk adamları toplarken ben sadece bakışlarımı babamdan çekmedim gözlerinin içine baktım. Damarlarımda oluşan bu sinir yersizdi. Bir gün gelecekti bu an kaçmam saçmaydı. Bora babamı sandalyede oturması için konuştu.

"Baba gel bir otur sakin ol."

Babam elindeki bastonunu sinirle sıkarak bana sandalyeleri gösterdi.

"Geç otur yoksa elimde kalacaksın. Kézé kéré."

Çok güzel bir duymadığım eşşek sıpası kalmıştı. Mirto beni kolumdan çekip sandalyeye yönlendirdi. Bir taraftanda benim duyacağım tonda konuştu.

"Ah abi niye telefonu açmıyorsun, sana kaç tane mesaj attım hastaneye gelme diye."

"Aşiret büyüklerine nasıl ben kısırım dersin! Üstüne birde gidip Cihangir'in Ağalığını düşürüp Ağalığı alırsın!"

Babamın sinirle söylediği sözlere sandalyede otururken cevap vermeden kalktım.

Kolumdan tuttu.

"Otur yerine!"

Annem bana baktı.

"Oğlum ne demek kısırım?."

Cihangir dışındaki herkes benden bir cevap bekliyordu. Mirto ve Bora gözlerini kaçırdı benden. Cihangir daha fazla bu ortamda duramadı. Hiçbir şey demeden çıkıp gitti.

"Karaaa..Karaa kardeşin ciğerini yeni toprağa vermişken son kalan ciğerinide sen töreye verdin. Senin gibi evlat olmaz olsun adın gibi yüzümü kara getirdin."

Babamın sözleri canımı yakıp geçse de ağzımı açıp bir laf etmedim. Kolumu elinden çekip hastaneden çıktım.

**************

İçim yanarken yüzümde sahte bir tebessüm ile elimdeki suyu topraktaki çiçeklere döktüm. Toprakta kurumuş otları aldım.

"Nasılsın Pirozum?"

Derince yutkundum mezar taşına bakıp konuştum. Onada anlatmazsam ben derdimi kime anlatırdım?

"Sen gittin gideli bu Mardin çekilmez oldu Pirozum.."