KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

52.Bölüm II.SERİ DEVAMKEE𝓑 ꧁♡❤♡꧂𝓚"

Selam güzel okurlarım, nasılsınız tekrar görüşmek güzel 🥰💝❤

Keyifli okumalar.

Yorum sınırı bu bölüm olmasın ya yeni kavuştuk, gelecek bölüm koyarım. ;)

Konakta daha taziye vardı yakın akrabalar bu günde gitmemişti, bize destek oluyordu.

"Beyaz kızım bir bak hele?"

Hizo Babanın sesi ile elimdeki yemeği yanımdaki birine verip konağın avlusuna çıktım.

Babam çardakta erkeklerin içinde oturuyordu, Kara, Cihangir abi,Mirto ,Bora, Kartal içlerinden seçebildiklerim bunlardı.

"Efendim Baba?"

"Kartal, Güle söyle getirsin. "

"Tamam Baba."

Kartal içeri girdi. Ben anlamayan bakışlar ile Kara'ya baktım. Onun da bir şey bilmediği halinden belliydi.

Kartal kucağında Meriç'in oğlu ile geldi, bebeği Hizo babama verdi. Hizo babam ayağa kalkıp ,bebeği benim kucağıma verdi.

Ben şok gözler ile bir babama bir Kara'ya baktım.

"Al çocuğunu büyüt kızım. "

Babamın sözleri bana ikinci şoku yaşattı.

"Burda bulunanlar bu şahitlik etsin Meriç oğlum ve Yasemin kızımın emaneti bundan sonra abisi Kara ve Yengesi Beyaz'ın çocuğu olarak büyüyecek. "

Kara bana şaşkın gözler ile baktı ben kucağımdaki sabiye.

Bizim buralarda vardı da böyle olaylar kimse bu durumu yadırgamamıştı.

Ama ben ve Kara bu duruma şaşırmıştık.

****
Arabada giderken çıt çıkmıyorken kucağımdaki miniğe bakışlarımı çevirdim.

Çok küçük, çok minikti kollarımın arasında tutarken bile elimden kayıp düşecekmiş korkusu yer edinmişti yüreğimde.

Ah garibim benim, ilerde gerçekleri öğrenince nasıl üzülecek onunda yüreği yanacaktı..

Gözlerimin dolması ile dudaklarımı onun alnına bastırdım.

"Sana söz vermiyorum bebek, onlar gibi olamayız ama seni hiç yanlız
bırakmayacağız..Senin hep yanında olacağız güzel bebek."

Tekrar bakışlarımı bebekten çekerek dışarıya baktım.

Ağlamamak için bir kaçıştı bu belki.

****
Eve yaklaşırken gözlerim tekrar miniğe kaydı.

Dudaklarımda sebebsiz bir gülümse yerleşti.

Bakışlarımı minikten çekerek karşımda oturan Kara'ya kaydı. Ayak ayak üstünde eliyle sakallarını karıştırırken bakışları bendeydi.

Hafifçe ona tebessüm ettim. Ben senin yanındayım üzme kendini anlamında gözleri'nin en derinine baktım.

Yüzünde derin bir düşünme hali vardı.
Yüreğime giren ağrı ile bakışlarımı ondan çektim.

Acaba neyi düşünüyordu?

Bu yüzünde ki düşünme hâli; Kardeşine mi, kucağımdaki yeğenine mi, yoksa keşke bizim bir evladımız olsa mı diye düşünüyordu?

Keşke Meriç ve Yasemin ölmeseydi, keşke bu sabi anne babasının kucağında büyüseydi..
Kısır olmasaydım keşke..Keşke geri dönebilsem yaptığım hataları düzeltirdim.