Bir kadını ağlatmak çok zor degildir aslında.
Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya.
En az erkekler kadar yani!
Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur.
Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa,
ağlatan onun yüreğine ulaşmış dem...
Kara dudaklarını aralayıp dudaklarımı öpmeye başladı. Bende ona karşılık verirken Hacer ablanın sesi duyuldu.
"Kara Ağam?...Beyaz?...Hallahallah sesler daha demin burdan geliyordu. Acaba yukarı kata mı çıktılar."
Hacer ablanın kendi kendine konuşması ile Kara dudaklarımdan ayrılıp öksürdü. Bende üstünden hızlıca kalktım. Arkamda ki adama bakmadan dometes yanaklarım ile benden farkı olmayan Hacer ablaya baktım.
"Buyur Hacer abla?",dedim gelecek zamanı bulmuştun.Şurda kocamla güzel bir an yaşıyorduk yani!
"Şey Aşiret büyükleri geldi, Kara Ağamı görmek istiyor.",dedi sonra Hacer abla arkasına bakmadan salondan tüydü.
Ben Karaya dönünce Kara yerden kalkarken konuştu.
"Aslında ben akşam tatlı olarak ikinci seçeneği alayım."
"Yaa Harire benim yanımda halt etmiş."
Kara gülerek yerden kalkerken elini tutup ona yardım ettim. Gözlerim parkedeki kanı görünce hemen Karaya döndüm.
"Kara kafan.."
"Ne olmuş kafama?"
Elini kafasına atınca yüzünü buruşturdu.
"Düşerken oldu demek ki."
"Tamam beni bekle ben hemen ilk yardım çantasını alıp geliyorum."
Salondan çıkıp merdivenlere yöneldik. Kolunu tutunca gözlerini devirdi.
"Abartma Beyaz."
Elimi kolundan çekip avucunun içine aldı.
"Sen yanımda bana karşı anlayışlı ve sevgi içinde olduğun sürece ve hemde ellerin ellerimde olursa bana bir şey olmaz korkma."
Onun bu sözlerine tebessüm ettim, kafamı salladım.
Odaya gelince hemen banyoya gittim duvarda takılı olan ilk yardım çantasını aldım. Odaya tekrar dönünce Kara'nın da dolaptan siyah bir gömlek aldığını gördüm.
Arkasından gidip kanayan yere bakmaya çalıştım ama boyumun kısa olması yüzünden Karayı koltuğa otururdum.
"Tamam bitti."
"Sağol ellerine sağlık. "
Elimin üstüne bir buse kondurdu. Bende onun kafasının üstüne bir buse kondurdum.
Ayağa kalkıp gömleğini çıkarınca sırtındaki bir şey dikkatimi çekti. Bu zamana kadar yine dikkatimi çekmemişti.
Elimi varla yok arası olan o izin üstüne koydum.
"Bu ne zaman oldu. "
Omzunun üstünden bana baktı tekrar önüne döndü.
"Bilmem."
Bakışları hiçte öyle demezken. Elindeki siyah gömleği yiyerek odadan çıktı.
"Aşiret büyüklerini daha fazla bekletmeyim, ayıp oldu zaten ."
******************
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
