42. Bölüm

30.9K 1.3K 196
                                    


Merdivenlerden inerken bana bakmadı bile elindeki dosyalar ile konağın kapısına doğru yürüdü. Ona oturduğum tekerlekli sandalyenin içinden seslendim.

"Kara?"

"...."

"Konuşmayacak mısın?"

"Beyaz sonra şuan doğru bir zaman değil, şirkete geç kalıyorum."

"Tamam ama benden ne saklıyorsan er yada geç ortaya çıkar. Ama bunu bana söylemek için geç kalma. Ben senden hiç bir şey saklamıyorum sende benden saklama."

Bana cevap bile vermedi elindeki dosyayı sıktı arkası dönük konaktan çıkıp gitti.

"İnatçı Keçi!."

************

Elimdeki fırçayı kenara koydum. Şu halimle bile resim yapmak hiç cazip gelmiyordu.

"Beyaz kızım, Ela ve Gülgil gelmiş salona aldım."

"Ela ablagil mi?"

"Evet."

"Onlar bugün İstanbul'a gidiyorlardı."

"Bilmiyorum ki kızım belki gitmeden seni görmek istemişlerdir."

"Tamam abla ben geliyorum."

*************

"Abla hoş geldin, şey hoş geldiniz.?"
Bakışlarımı Ela abladan çekip, Gül, Nazende, Asi ve Burçin'e çevirdim

"Beyaaz?"

Ela abla bana gelip sarıldı. Bende onun sıcacık sarılışına karşılık verdim.

"Siz bugün İstanbul'a gitmiyor muydunuz?"

"Hayır, Meriç sağ olsun."

"Noldu ki?"

Benim soruma grup halinde diğer kızlar güldü.

"Ohooo sen duymadın mı?"

"Neyi abla ,Nizo anneyle konuştuk bir şeyler söyledi ama sizin gitmemenizle ne alaka onu çözemedim."

"Meriç evlenmek istiyor."

Nazende lafa girerek konuştu.

"Yeni elti geliyor bize."

Bu lafına istemsiz gülmüştüm.

"Evet Nizo Aney söyledi bunu biliyorum."

"İşte bizim sabırsız damat bir hafta sonraya isteme ve nişanı ayarladı."

"Nee bir hafta sonramı?.."

"Evet, Annemde bu yüzden bizim bir hafta daha durmamızı istedi gel git yapmayın dedi. Bizde mantıklı bulduk dediklerini bu arada sanada geçmiş olsun gelmek istedik."

"Çok iyi yapmışsınız bende sıkılıyordum."

Kızlar ile güzel bir sohbet ederken dertlerimi unutmuştum. Gül sohbete hiç katılmıyordu. Ela ablanın zoruyla geldiği çok belliydi.

"Ee  kızlar yeni eltimizin kim olduğunu merak edenler kimler, şahsen bu sorunun cevabı bende.?"

"Sen nerden biliyorsun Burçin, Nizo annem bile bilmezken?"

Burçin, Ela ablanın sorusuyla güldü.

"Eee abla benimde kendime göre yeteneklerim var."

"Bilmem mi ben senin yeteneklerini, zamanında Beyaz'a gizliden gizliye o hapları verirken kimsenin ruhu duymadı, helal olsun sana."

Burçin gözlerini bana çevirdi. Ben içime düşen üzüntüyle bakışlarımı kaçırdım.

Ela ablanın iki evladı vardı, Nazende kucağına Berfinini aldı, Burçin karnı burnunda yarın bir gün kızını kucağına alacaktı.

KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz