KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

11. Bölüm

Keyifli okumalar.

Kara Ağa Mardin'e geri geldi. İçinde adlandıramadığı acıyla, bir ağırlık vardı... Konağa geçti bir duş aldı, üstünü değiştirip şirkete gitmek için tekrar aşağı indi.

Avluda kız kardeşi Gül'ün yalvarış sesleri geliyordu. "Cihangir abi ne olur yardım et..." diyordu.

"Yapamam Gül yapamam!" dedi Cihangir acı bir sesle. Kardeşine yardım edememenin acısı sesindeydi. 

"Ama hani sen değil miydin beni bu dertten kurtarmak isteyen...İşte Ağa oldun kurtar. Abi Allah kitap peygamber aşkına kurtar beni...Abi benim senden başka umudun kalmadı...Bir hafta abi, bir hafta sonra düğün var! Yardım edin bana.. " Yüreği yangın yeriydi Gül'ün. geriye kalan son umuduydu Cihangir ve ondan onu kurtarmasını istiyordu. Bu mecbur bırakılan evlilikten kaçmak istiyordu. 

"Yapamam be huşkamîn...Elimden bir şey gelse yapmam mı sanıyorsun!"  dediği tekrar Cihangir yerde oturarak ona yalvaran kardeşine ama onun elinden bir şey gelmiyordu. 

Kara yerdeki kardeşini kolundan tutup kaldırdı. Gül Kara abisinin kolunu tutup kaldırdığını görünce, sinirle kolunu çekti. Tek suçladığı ve bu evliliğe onu mecbur bırakan abisine öfkeliydi. 

"Dokunma artık bana...Hepinizden nefret ediyorum...Dilerim Allah'tan bana yarattığınız acının küçük sadece küçük bir mislini yaşayın...Bundan sonra benim sizin gibi ne abim var, nede sizin Gül isminde bir kardeşiniz." Gül göz yaşları akarken ellerini kollarına sararak yukarı odasına çıktı.

Cihangir sinirle abisine baktı. "Hepsi senin yüzünden!!" oda sadece onu suçluyordu. Herkes sadece Kara'yı suçluyordu her şeyde.

Kara Ağa kardeşine doğru yürüyüp karşısında az bir mesafe bırakıp konuştu. "Ağa olan sensin Cihangir, kız yardım istedi, eteğini, kolunu tutan mı var?"

"Korktun demi Ağalığa devam edersen evlenmen gerek diye hatta aşiret erkek çocuk isteyecek diye korktun bıraktın!"

"Ya öyle mi oldu Cihangir? Karına Aşiretin aldığı kararı da dedin mi?"

"Abi sus!!" dedi dişlerinin sıkarak Cihangir. 

"Neden Cihangir?" diye sordu Kara ama Cihangir cevap vermedi, abisini çok iyi tanıyor eğer bir şey daha söylersen o susmaz ve herkesin duymasını sağlardı. 

Cihangir sinirle konaktan çıkıp gitti. Ela baştan beri konuşmalara şahit olduğu için Kara'ya dönüp konuştu. "Aşiret ne karar aldı?" dedi.

"Eşin söyler benim işlerim var." Kara Ağa da konaktan çıktı adamlar arabasını getirdi. Tam bineceği sıra Bora ve Burçin arabaları ile geldi. Bora arabadan inip arkadaki bebeğine aldığı poşetleri aldı. Kara Ağa arabasına binmekten vazgeçip çifte doğru yürüdü .

"Hayırdır nerden geliyorsunuz?" dedi ikisinden bakışlarını gezdirerek. 

"Abi Burçin'le bebeğe bir şeyler aldık. " dedi heyecanlı bir sesle Bora.

"Bebek?" .Kara Burçin'in hamile olduğunu bilmediği için duyduğu şey karşısında şaşırmıştı ve anlamaya çalıştı.

"Abi haberin yok mu Burçin hamile. " Daha bir heyecanla çıkmıştı sesi. 

"Öyle mi?"

Burçin Kara abisinin karnına bakışlarından rahatsız olunca içeri geçmek istedi. "Neyse ben içeri geçeyim, siz konuşun. " dedi kaçmak için ama kaçışı yoktu Kara ağaya verecek bir hesabı vardı.

"Bora sen içeri geç ben Burçin'le bir iki kelam konuşalım. " dedi ve bakışları ısrarla Burçin'deydi. 

"Tamam abi, bir sıkıntı yok demi?" Şaşırmıştı Bora ve sormadan da edememişti.