14.BÖLÜM

50.8K 1.6K 802
                                    

Selamun aleyküm canlarım ❣

Veto oy sınırı 30 oy
Veto yorum sınırı 700 Yorum

Keyifli okumalar canlar ❣

Inşallah bölümü beğenirsiniz 🙈

Akşam olmuştu hâlâ Ağamız eve gelememişti. Evdekilerde bir hâl vardı. Ben yanlarına gidince konuşmayı bitiriyorlardı. Bir hâl vardı ama dur bakalım yakında kokusu  çıkardı.

Burçin yukarı kattaki kendilerine ait olan odadan hiç çıkmamıştı. Ela yengem desen patlayacak bomba gibi ortalıkta dolanıyordu. Sinirden bir kaç kez oğluna bağırmıştı. Bu halleri hiç normal değildi.

Akşam yemeğinde sadece evin kadınları olarak sofrada biz vardık. Erkeklerden ne haber, nede ses seda vardı. Yemek zamanında herkes yeminli gibi ne yemek yediler, ne sohbet ettiler.

Geceye doğru herkes odasına çekilmişti.
Buradaki çiftlik evi herkesin şahsi odası olacak şekilde yapılmıştı. Ama ben gene de ayaklarımın beni salondaki kanepeye götürmesine izin verdim. Telefonumu çıkarıp saate baktım. Çoktan geceyi geçiyordu. İlk kez Kara kendi koyduğu kuralı çiğnemişti. Ne garip ama...Onun bu konularda hep net bir çizgisi olmuştur. Saat yedi dedikten sonra herkesin evde olması gerektiğini söylerdi. Bir senedir bu kuralı çiğnediğine hiç şahit olmamıştım, ta ki bugüne kadar.

Elimdeki telefonla biraz daha oyalandıktan sonra gözlerimi uykunun kucağına bıraktım.

*******

İlk bir ürpertinin ardından vücuduma sarılan sıcak kollar ile gözlerimi açmaya çalıştım ama tanıdığı olduğum koku ile kedi gibi daha çok sokuldum. Kulağıma gelen sesi ile uykunun kollarında onu dinliyordum.

"Burada niye uyuyorsun inatçı keçi. Gel bakalım odamıza çıkalım. " Havalandığımı hissedince kollarımla, Kara'nın boynuna sarıldım. Kafamı Kara'nın boyun girintisine koydum.

Ben uykulu uykulu Kara'nın kucağında odamıza çıkarken. Kara Ağanın en son söylenmesiyle gözlerimi açtım. "Yerin rahat mı Hanım Ağam?"

"Sen kilo mu aldın? Belim ağrıdı seni taşımaktan. " dediğinde bu sözlerini duyunca hemen gözlerimi açtım.

"Ne kilo alması be !" dedi kızgınca.

"Sen uyumuyor muydun?"

"Uyuyordum. Tabi her  zaman ki gibi her güzel anları bozmak gibi bir huyun var be adam."

"Hangi güzel anı bozmuşum ben Hanım Ağam?"

"Ne güzel uyuyordum. Yok kilo mu aldın sen, hee kilo aldım ben!" Arkamdan gelen Nizo Ananın öksürük sesiyle heyecanla arkamı döndüm.

"Hayırdır çocuklar, bu sesler ne?"

"Şey ana şey...Kara'ya sor ana tüm sesleri o çıkartı. "

"Tamam kızım sen odana çık, oğlum sende gel bakalım yanıma. "

Sinsice sırıtarak Kara Ağaya bakıp merdivenleri çıkmaya başladım. Merdivenleri çıkmayı bitirince arkama baktım. Ne Kara vardı nede Nizo Ana. Ne çabuk ortadan kayboldular bunlar. Odamın kapısının önünde biraz durdum düşündüm.  "Acaba ne konuşacaklar?"

"Ne biliyim iç ses."

"Konaktaki herkes burada Beyaz."

"Eeee ne olmuş iç ses?"

"Sen daha iyi biliyorsun."

"Gıcık!"

"Sensin gıcık, konakta birilerin infaz emri veriliyordur gene silahı kimin tuttuğunu sen benden daha iyi bilirsin."

KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin