KNIGHTS I-5: Master of Deception (Xord Knights)

Chapter 22

Astreille sat down on her swivel chair when she felt how exhausted she is. Katatapos lang ng training nila ng boss niya, at halos mahimatay siya sa pagod dahil nagiging strikto na ito sa bawat araw.

He was gentle at first, but he became aggressive when he saw her improving.

Parang gusto na lang tuktukan ni Astreille ang sarili dahil doon, sana pala ay hindi na lang niya sineryoso. Parang bugbog lagi ang katawan niya sa pagod.

It's been a week since she started working here, and those days are both hell and heaven.

Hell because of the training and the frustration she feel whenever Xord is around. And heaven because of how the guys treat her like she's a princess. And of course, Xord's treatment is extraordinary.

She's expecting a Knights like him to treat her like a commoner and a weak woman. But it turned out to be the other way around.

Dumukdok siya sa table bago ipikit ang mga mata. She felt the need to sleep but she still has some works to do.

"Pipikit lang ako saglit, promise," she whispered.

But her body is too persistent to take a rest, she didn't even realize that her eyelids are giving up. Before even dark took over her mind, she felt two arms around her before lifting her body up.

ASTREILLE woke up inside an unfamiliar room. Naiiyak na bumangon siya sa kinahihigaan habang mariin na hawak ang kumot na nakatakip sa kaniya.

"Where am I?" she whispered while roaming her eyes around the whole room.

Kulay itim ang mga gamit na nasa paligid niya kaya naninibago siya, she's scared when she's alone inside a dark room.

Tumayo ang dalaga sa kinahihigaan bago lumapit sa isang desk na naroon. Astreille saw Xord's emotionless picture inside a frame so she knew that she's inside his room.

Napangiti siya bago haplusin ang picture ng boss niya. Even if he doesn't wear any expression, he's still handsome.

Napahawak ang dalaga sa dibdib nang maramdaman ang mabilis na pagtibok no'n.

Until now, she can't erase the love inside her heart for this man. She's admiring him for years, she's reading his works everytime she's sad. Pero ngayon, kasama na niya ito.

Hindi nga rin niya alam kung bakit hinahayaan niyang halikan siya ng binata. Alam naman niyang pinaglalaruan lang siya nito, bukod sa tatanga tanga siya, hindi rin siya ang mga tipo nitong babae.

Knights are very powerful. Sa oras na malaman mong kalaban mo ang pamilyang 'to, you'll prefer kneeding infront them to surrender. That's how powerful they are.

Napakayaman din ng mga 'to, siguro barya lang sa kanila ang isang daang bilyon. Kaya hindi na magtataka ang dalaga na pinaglalaruan nga lang siya nito, there are so many rich and fabolous women out there. Xord can get anyone with his looks and his surname.

Aminado naman siya na maganda siya at maganda ang katawan niya. Peeo hindi siya mayaman, hindi siya sikat, hindi siya model at mas lalong hindi makapangyarihan ang pangalan niya.

Bumaba ang kamay ni Astreille sa papel ba nakalatag sa tabi ng litrato ng lalaki.

Babasahin na sana niya ang laman nito nang bigla na lang bumukas ang pintuan. She immediately turned her head to figure out who went inside.

Bumungad sa kaniya ang lalaki na wala pa ring kaemosyon-emosyon sa mukha. Naglakad ito papalapit sa direksyon niya bago kuhanin ang papel na nasa ibabaw ng lamesa.

Astreille stood frozen on her place when he looked at her with those cold eyes. "Did you read this?"

She immediately shook her head. "N-No."

"Are you sure? It looks like you're hiding something from me," malamig pa rin na sabi nito.

Naiiyak na umiling siya. "W-Wala, wala talaga. P-Promise, hindi ko b-binasa."

Napaatras siya nang tumalim ang tingin ng binata. She bit her lower lip nang mapahikbi siya sa takot. Ibang klase talaga ang nagagawa ng binata sa kaniya, para siyang mamamatay sa takot.

"Then why are you standing infront this fucking desk, Astreille, if you have no other intentions?"

Kumawala ang hikbi sa bibig niya. "H-Hindi ko naman t-talaga binasa boss."

"That's absurd. Tell me, are you a spy?" matalim pa rin ang tingin na tanong nito.

Tumulo ang mga luha sa pisngi ni Astreille bago umiling. "H-Hindi p-po. Bakit ako magiging s-spy e kayo naman 'yung nag-hire sa akin?" Sunod sunod siyang napahikbi. "A-Aalis na lang ako, k-kung pinagbibintangan ninyo ako."

She was about to walk out when she heard how Xord let out a mischievous laugh.

Parang bata na suminghot ang dalaga nang makita kung paano tumawa ang boss niya sa harapan.

"I was just teasing you," tumatawa pa ring saad ng lalaki habang sapo sapo pa ang tiyan.

Mas napaiyak si Astreille sa narinig. Humagulhol siya nang iyak bago ikulong ang mukha sa magkabilang palad.

"Fuck. Baby."

She felt how Xord caged her inside his arms. "I'm sorry, h-huwag ka nang umiyak."

Mas napahikbi pa siya. Niloloko lang pala siya nito, e halos mamatay na siya sa kaba at takot. He doesn't know how scared she is a while ago.

"Hey, I'm sorry, baby. Please, don't cry. I'm sorry," malambing na pakiusap ng lalaki habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi niya.

"D-Don't scare me like that, please. Natatakot ako sa 'yo, k-kaya huwag mo na akong takutin nang gano'n, please po," nagmamakaawa niyang usal.

Xord bit his lower lip. Tumango ito bago halikan ang pisngi niya. "I'm sorry, I felt bad, fuck it. I'm really sorry, baby. You're so beautiful whenever you cry, I didn't mean to scare you."

Tumango siya nang dahan dahan. "Huwag m-mo na pong uulitin."

His boss nodded his head. Sinapo nito ang magkabila niyang pisngi bago ngumiti nang matamis. "We're okay now, right? You aren't mad at me, baby?"

Umiling ang dalaga. "H-Hindi na po."

"Good. Come on, let's eat lunch with those bastards."

Tumango ang dalaga bago ayusin ang sarili. Kumakawala pa rin ang mahihinang hikbi sa bibig niya dahilan para mapangiti ang binata.

"So cute," he whispered.